بررسي بر همكنش ليزر اگزايمر آرگون فلورايد (ArF) با بافت سخت دندان

Interaction of ArF laser with dental hard tissue (AEM Study)

زمینه و هدف: امروزه لیزرها به علت كاهش درد و خونریزی به عنوان جایگزینی برای برش دندان استفاده می‌شوند. هدف از این مطالعه بررسی بر همكنش لیزر اگزایمر ArF با بافت سخت مینا و عاج دندان بود. روش بررسی: در این تحقیق تعدادی دندان آسیا عاری از هر نوع پوسیدگی یا ترمیم دندانی و ترك مینایی استفاده شد. از آن جا كه پرتودهی بر روی مینا و عاج دندان مدنظر بوده است برخی از نمونه‌های دندانی را برش دادیم تا به سطح عاج دسترسی پیدا كنیم. در این پرتودهی انرژی‌های لیزر برای مینا 50، 70 و 95 میلی‌ژول و برای عاج دندان 50، 70 و 80 میلی‌ژول بودند. سپس به ازای هر مقدار انرژی تعداد پالس‌ها 200، 400، 600، 800، 1000 و 1500 تنظیم شدند. بر روی مینا و عاج دندان كندگی بدون حضور اسپری آب آن جام شد. نهایتاً با استفاده از دوربین متصل به كامپیوتر ابعاد كندگی‌ها اندازه‌گیری شد و نتایج در قالب نمودار ارایه شد. یافته‌ها: به ازای هر مقدار انرژی با افزایش تعداد پالس، ابعاد كندگی افزایش یافت. عمق كندگی در عاج بیشتر از مینا بوده است چراكه بافت عاج نرم‌تر است. روند كلی نمودارها برای مینا و عاج مشابه بوده‌اند. تصاویر SEM مربوط به انرژی 95 میلی‌ژول برای مینای دندان و انرژی 80 میلی‌ژول برای عاج دندان نشان داد لبه‌های كندگی تیز بودند. نتیجه‌گیری: با افزایش انرژی عمق كندگی افزایش می‌یابند اما در هر انرژی با افزایش تعداد پالس‌ها عمق كندگی به میزان انتظار، افزایش نمی‌یابد. علت این پدیده را می‌توان نبودن اسپری آب در هنگام پرتودهی ذكر كرد.

Background and Aims: Nowadays lasers are used as alternatives to the tooth preparation because of reducing pain and bloodshed. The aim of this study was to observe the effect of ArF laser on the dental hard tissues. Materials and Methods: For this research human molar teeth with no caries or dental restoration and enamel cracks were used. Irradiation laser energies were taken 95, 70 and 50 mJ for enamel and 80, 70 and 50 mJ for dentine. Then, for each of energy values pulse numbers (repetition rate) were adjusted at 200, 400, 600, 800, 1000 and 1500. Ablation was carried out without water spray on both enamel and dentine. Finally, the dimensions of ablated areas were measured by using a camera connected to the computer and results were applied in graphs. Results: For each energy value, the ablation dimension increased by increasing pulse numbers. Ablation depth in dentine was more than that of for enamel. Trends of graphs for dentine and enamel were the same. SEM images of ablations by 95 mJ energy on enamel and 80 mJ energy on dentine showed sharp edges. Conclusion: Ablation depths increased by increasing pulse numbers, for each energy level. However, this increase was not that as expected, because the lack of water spray while irradiating.