بررسي ريزنشت سه نوع باندينگ سلف اچ نسل 6 و 7 در حفرات كامپوزيتي كلاس V

Microleakage of three self-etch bonding agents in class 5 composite cavities

زمینه و هدف: یكی از متداول‌ترین مشكلات در سیستم‌های باندینگ ریزنشت می‌باشد. ریزنشت مشكلات كلینیكی مختلفی مانند حساسیت پس از ترمیم، رنگ گرفتگی حاشیه‌ای و نكروز پالپ را شامل می‌شود كه می‌توان این مشكلات را با سیستم‌های مختلف باندینگ به حداقل رساند. لذا در این تحقیق میزان ریزنشت سه نوع باندینگ سلف اچ نسل 6 و 7 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. روش بررسی: تحقیق به صورت تجربی (Experimental Study) و بر روی 30 دندان پره‌مولر انسان كه در طی مراحل ارتودنسی خارج شده بودند انجام شد. حفرات CI V با ابعاد 2×3×2 میلی‌متر تهیه شدند، مارژین اكلوزالی در مینا و مارژین سرویكالی در سمان قرار داده شد. نمونه‌ها به 3 گروه 10 تایی تقسیم شدند و از باندینگ‌های Clearfil SE bond (سلف اچ نسل 6)، G bond ( سلف اچ نسل 7) و Opti bond solo plus (سلف اچ نسل 6) استفاده گردید و نمونه‌ها با كامپوزیت Z100 (3M ESPE, USA) ترمیم گردیدند. نمونه‌ها برای 24 ساعت در نیترات نقره قرار گرفتند. پس از این مرحله، نمونه‌ها به صورت باكولینگوالی برش داده شد و میزان ریزنشت توسط استریومیكروسكوپ با بزرگ‌نمایی 20 برابر مورد بررسی و امتیازدهی قرار گرفت و با تست Kruskal-walis ارزیابی شد. یافته‌ها: این مطالعه نشان داد كه در ناحیه اكلوزال با استفاده از Opti bond solo plus در 80% موارد درجه ریزنشت 1 (نفوذ رنگ تا 3/1 دیواره حفره)، در 10% موارد درجه ریزنشت 4) نفوذ ماده رنگی در طول دیواره آگزیال) وجود دارد. درمورد Clearfil SE bond در 50% موارد درجه ریزنشت صفر (بدون ریزنشت)، در 40% موارد درجه ریزنشت 1 و در 10% موارد درجه ریزنشت 2 ( نفوذ تا 3/2 دیواره حفره) می‌باشد. درمورد G bond در 80% موارد ریزنشت صفر و 20% ریزنشت 2 مشاهده شد ولی در ناحیه ژنژیوال بین سه گروه اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (P>0.05). نتیجه‌گیری: میزان ریزنشت در ناحیه ژنژیوال حفره در هیچ كدام از سه گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. ولی بین Opti bond solo plus و دو گروه G bond و Clearfil SE bond در ناحیه اكلوزال تفاوت معنی‌دار بود به صورتی كه برتری با دو گروه اخیر بود.

Background and Aims: Microleakage is one of the most common problems in bonding systems, which cause different clinical shortcomings such as post operative sensitivity, marginal discoloration and pulp necrosis that can decrease those using bonding systems. The aim of this study was to compare the microleakage of three self etch bonding agents (generation 6 and 7) in class 5 composite cavities. Materials and Methods: In this experimental study, 30 facial class 5 cavities were prepared in 30 human premolar teeth which were freshly extracted for orthodontic purposes. Cl V cavities were prepared in 2*3*2 mm dimensions. Occlusal margins were in enamel and gingival ones in cementum and randomly divided into 3 groups of 10 each. Then the cavities were treated by clearhil SE Bond (Kuraray, Japan), G Bond (GC, Japan), and Opti Bond Solo Plus (Kerr, USA), according to the manufacturers’ insductions. Then the cavities were filled using Z100 resin composite. The specimens were then immersed in a 50% AgNo solution for 24 hrs. Then, the teeth were cut buccolingually to be evaluated for dye penetration with stereomicroscope. Data were analyzed using Kruskal-Wallis test. Results: This study revealed that Opti bond solo plus had type1 microleakage (dye penetration up to 1/3 of cavity) in 80% of specimen, and type 4 microleakage (along axial wall) in 10%. Clearfil SE bond had no leakage in 50%, type1 in 40% and type 2 (up to 2/3 of cavity) in 10%. But there was no significant difference in the microleakage at the gingival margins between 3 groups (P>0.05). Conclusion: Clearfil SE Bond and G bond could prevent microleakage more effectively than that of Opti Bond Solo Plus on the occlusal margins. However, no difference in the microleakage on the gingival surfaces was found.