تحليل جامعه‌شناختي تاثير بي نظمي در خانواده بر خشونت خانگي زنان عليه مردان

A Sociological Study on the Effects of Irregularity in Family on Domestic Violence of Women against Men

خشونت خانوادگي يكي از آسيب هاي مهم اجتماعي است كه با وجود پيشرفت فكري و فرهنگي همچنان در جامعه خودنمايي مي‌كند. در بين انواع خشونت هاي خانگي به خشونت زنان عليه مردان كمتر توجه شده است. هدف تحقيق حاضر تحليل جامعه‌شناختي تاثير بي‌نظمي در سطح خانواده بر خشونت خانگي زنان عليه مردان است. روش تحقيق از نوع پيمايشي و ابزار سنجش آن پرسش نامه محقق ساخته است. جامعه آماري شامل كليه مردان متاهل شهر بابلسر است. حجم نمونه آماري براساس فرمول كوكران 384 نفر برآورد شده است. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه و با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي در شهر بابلسر جمع‌آوري شد. نتايج تحقيق نشان داد متغيرهاي زمينه‌اي سن، سن همسر، مدت زمان ازدواج، تعداد فرزند و تعداد ازدواج زن با خشونت عليه مردان رابطه معنادار دارد. متغيرهاي اصلي تحقيق (عدم همفكري، عدم همگامي، عدم همبختي و عدم همدلي) نيز بر خشونت عليه مردان تاثير مستقيم دارد. همچنين با توجه به مدل ساختاري (MIMIC) ارايه شده همه اين متغيرها 33 درصد از تغييرات متغير وابسته (خشونت زنان عليه مردان) را تبيين كرده‌اند.

Domestic violence is one of the important social pathologies that continually manifest despite intellectual and cultural progresses in the society. Among the various kinds of domestic violence; less attention has been paid to womenʹs violence against men. The aim of this research is to sociologically analyze the effect of irregularity in the family level on womenʹs domestic violence against men. This is a survey study and its measurement tool is a researcher-made questionnaire. The statistical population includes the whole married men in Babolsar city. The statistical sample volume was 384 persons based on Cochran formula. Information was gathered by a questionnaire and through multistagecluster sampling. The results showed that the underlying variables of age, the wifeʹs age, marriage duration, the number of children, the number of womanʹs marriage and the way of choosing husband has a significant relationship with violence against men. Also the major variables of research (lack of joint consultation, lack of common synchronization, lack of common well-being and lack of common empathy) have direct effect on violence against men. Also considering to structural model (MIMIC) provided, all these variables could explain 33% of alteration of dependent variable, i.e. womenʹs violence against men.