بررسي حداكثر ظرفيت هوازي در گندم كارانشهرستان نيمروز /استان سيستان و بلوچستان در سال 1394

مقدمه: بررسي بيشترين ظرفيت هوازي براي ايجاد تناسب فيزيولوژيك بين كارگر و كار اهميت دارد. اين مطالعه با هدف برآورد بيشترين ظرفيت هوازي در گندم كاران انجام شده است. روش پژوهش: در اين مطالعه توصيفي – مقطعي ، 400 نفر از كارگران گندم كار مرد شهرستان نيمروز / استان سيستان و بلوچستان كه به روش تصادفي ساده انتخاب شدند مورد مطالعه قرار گرفتند. اندازه گيري بيشترين ظرفيت هوازي به روش تاكسورت و شاهنواز انجام گرفت. بررسي ارتباط بين VO2 – MAXبا متغيرهاي قد و وزن از طريق تحليل رگرسيون خطي و مقايسه ميانگين متغيرهاي سن و BMIدر گروه هاي 3 تايي و 4 تايي با آزمون آنوا و مقايسه ميانگين VO2 –MAXبا متغيرهاي استعمال دخانيات و عادت به ورزش كردن و نسبت دور كمر به باسن در گروه هاي دوتايي با آزمون T دو گروه مستقل انجام گرفت. يافته ها: ميانگين بيشترين ظرفيت هوازي در كارگران گندم كار47/0±86/2 ليتر در دقيقه برآورد گرديد. نتايج نشان داد كه ظرفيت هوازي با سن، وزن، قد، BMI كارگران داراي ارتباط معني دار مي باشد. همچنين آزمون هاي آماري نشان داد كه بين VO2 – MAX و استعمال دخانيات ارتباط معني داري وجود دارد (05/ 0 P < ). ميانگين ظرفيت هوازي در افراد ورزشكار نيز كمتراز ميانگين آن در افراد غير ورزشكار بدست آمد (05/ 0 P < ). نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش اهميت توجه به ويژگي هاي جمعيت شناختي را متذكر مي شود. عواملي مثل سن، BMI، قد، وزن و عادت به مصرف دخانيات كه بر VO2-MAX تاثير بسزايي داشته و توجه به آن ها در حفظ و ارتقا سلامت شاغلين از اهميت برخوردار است.

Abstract Introduction: study on maximal aerobic capacity is so important to make physiological adaptation between worker and work. This study aims to investigate maximal aerobic capacity and physical work capacity of male wheat farmers in Nimruz city and determining affective factors on that in workers. Methods: in this descriptive cross-sectional study, 400 male wheat farmers of Nimruz city/ Sistan and Baluchestan province were randomly selected and participated in this research. A questionnaire comprising two parts is used as data collection tool. The first part deals with demographic features and is completed by interview and in the second part of questionnaire parameters including age, height, weight, waist- hip ratio, BMI and number of heartbeats are recorded.measurment of maximal aerobic capacity was performed using tuxworth and shahnavaz method. Correlation between Vo2- Max and weight and height variables was accomplished using linear regression analyses and comparing the mean Vo2-max with BMI and age parameters in ternary and quaternary groups and comparing the mean Vo2-max with smoking and exercise habit and waist –hip ratio in binary groups were performed by ANOVA and t-test respectively. Results:Maximal aerobic capacity in wheat farmers was estimated 2/86±0/47 liters per minute. The results revealed that aerobic capacity has a significant relationship with age, weight, height, BMI, waist –hip ratio of workers.Statistical tests showed that there is a significant correlation between Vo2-max and smoking (P < 0/05). The mean aerobic capacity in athletes was also lower than non-athletes. Conclusion:Results of this study focus on the significance of demographic features. Factors as age , weight, height, BMI, waist –hip ratio, smoking are considered as effective factors on maximal aerobic capacity in workers and giving attention to them is important in preserving and conserving the health of workers