تأثير مشاهدۀ انواع اطلاعات مختلف به‌هنگام يادگيري مشاهده‌اي

Effect of Observing Different Kinds of Information during Observational Learning

هدف از­ پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مشاهدۀ انواع اطلاعات مختلف به­هنگام یادگیری مشاهده­ای می­باشد. جامعۀ آماری پژوهش را كلیۀ دانشجویان پسر دانشگاه شهید ­بهشتی در سال 90ـ1389 تشكیل دادند كه از میان ­آن­ها، 24 نفر دانشجوی راست­دست بدون تجربۀ رسمی در تكالیف پرتابی به­صورت نمونۀ در­دسترس انتخاب شدند. شركت­كنندگان بر­اساس فیلم­هایی كه می­دیدند به­صورت تصادفی به سه گروه مختلف تقسیم شدند؛ گروه اول كل بدن را می­دید، گروه دوم دست پرتاب را مشاهده می­كرد و گروه سوم تنها مچ دست را می­دید. افراد 20 كوشش را به­عنوان اكتساب انجام دادند و 24 ساعت بعد از اكتساب، مجدداً پنج كوشش را به­عنوان یادداری انجام دادند. پس از این مرحله، یك مرحله به­عنوان بازاكتساب وجود داشت كه در آن، تمام افراد فیلم كل بدن را مشاهده می­كردند. شایان­ذكر است كه دقت حركت، هماهنگی درون­عضوی و اختلاف حداكثر سرعت مچ افراد از الگو محاسبه شد. یافته­ها نشان می­دهد كه گروه كل بدن، در دقت حركت­ بهتر از دو گروه دیگر عمل كرده­اند، اما در یادگیری الگوی حركت، ضعیف­تر از دو گروه دیگر بوده­اند. با­این­حال، بین دو گروه دست پرتاب و مچ دست تفاوتی دیده نمی­شود. ­بین گروه­ها در اختلاف حداكثر سرعت مچ دست نیز تفاوتی وجود ندارد. به­طور­­كلی، نتایج بیانگر این هستند كه در برخی موارد، مشاهدۀ اطلاعات نسبی كل بدن برای یادگیری الگوی حركت مفید نمی­باشد و نسبت به دیگر انواع اطلاعات (اطلاعات نسبی محدود­شده یا اطلاعات مطلق) منجر به یادگیری كمتری ­می­شود. همچنین، این احتمال وجود دارد كه نشان­دادن اطلاعات نسبی كل بدن باعث شود مشاهده­كننده از الگوی حركت صرف­نظر نماید. 

The purpose of this study was to investigate the effect of observing different kinds of information during observational learning. The population of this research were all male student in Shahid Beheshti University (2010- 2011) that 24 right handed of them were selected as available sample that had no formal experience in the throwing tasks. This study was quasi-experimental and participants were divided randomly into three groups according to the films they observed. The first group observed the full body, the second group observed the throwing arm, and the third group just observed the wrist of the hand. Participant completed 20 trials as acquisition and 24 hours after that were recruited to laboratory again and completed 5 trials as retention. After this period there was a period as re-acquisition that all participants observed the full body information. Movement accuracy, intra- limb coordination and the difference of maximum speed of wrist from the model was calculated. The results of this study showed that the Full body group was better than two other groups in movement accuracy but in learning of movement pattern it was weaker than two other groups. However, there was not a difference between throwing arm group and wrist group. Also, there was not a significant difference between groups in maximum speed difference. Generally, the results showed that in some situation observing the relative information of full body is not useful, and even in relation to other kinds of information (restricted relative information or absolute information) will result in a fewer learning. It may be showing the relative information of full body results in that observer ignores the movement pattern.