پيش بيني رضايت زناشويي بر اساس سبك هاي دلبستگي و خودمتمايزسازي

Predicting Marital Satisfaction on the Basis of Attachment Styles and Differentiation of Self

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه بين سبك هاي دلبستگي بزرگسال و تمايزيافتگي با رضايت زناشويي بود. 209 دانشجوي متاهل تحصيلات تكميلي دانشگاه تهران به صورت نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل سه پرسشنامه بود: پرسشنامه سبك هاي دلبستگي بزرگسال كولينز و ريد (1990)، پرسشنامه خودمتمايزسازي (اسكورون و اسميت، 2003) و پرسشنامه رضايت زناشويي اينريچ. تحليل داده ها از طريق آزمون t، تحليل واريانس، همبستگي و تحليل رگرسيون انجام شد. نتايج نشان داد افرادي كه سبك دلبستگي ايمن داشتند داراي رضايت زناشويي بالاتري نسبت به افرادي با سبك دلبستگي اجتنابي و اضطرابي بودند. هم چنين افرادي كه ميزان تمايزيافتگي آن-ها بالا بود، رضايت زناشويي بيشتري احساس مي-كردند بين زنان و مردان از لحاظ تمايزيافتگي تفاوتي وجود نداشت اما ميزان رضايت زناشويي در مردان بيشتر از زنان بود. افرادي كه سبك دلبستگي ايمن داشتند از ميزان تمايزيافتگي بيشتري برخوردار بودند و در نهايت مشخص شد كه پنج متغير موقعيت من، گسلش عاطفي، امتزاج با ديگران، وابستگي و جنسيت، توانايي پيش بيني 7/52 درصد واريانس رضايت زناشويي را دارند. نتايج اين پژوهش بر تجارب افراد در خانواده اصلي و اهميتي كه اين تجارب در شكل دهي روابط صميمي بعدي و رضايت زناشويي دارند، تاكيد مي كند.

The purpose of this research was to study the association between adult attachment styles and self differentiation with marital satisfaction. Using cluster sampling, 209 married students (110 male & 99 female) of Tehran University were randomly selected. The data were collected using three Questionnaires: The adult attachment style scale (Colins & Read 1990), differentiation of self inventory (Skowron & Smith, 2003), and Enrich marital satisfaction scale. Pearson correlation coefficient, t-test, analysis of variance and hierarchical regression analysis (stepwise) were applied to analyze the data. Results indicated that students who had secure attachment style, were significantly higher on marital satisfaction than those with avoidant and anxious styles. It was found that there is a positive significant correlation between self differentiation and marital satisfaction and there was no difference between men and women on self differentiation but men had a higher marital satisfaction than women. It was also observed that more secure attachment is associated with higher self differentiation. In addition, results showed that I- position, emotional cutoff, emotional reaction, dependency and gender variables are the best predictors of marital satisfaction accounting for 52.7% of variance. The research emphasizes on the importance of experiences at original family in shaping the subsequent intimate relationships and marital satisfaction.