تاثير محيط قانوني بر اثربخشي مديريت راهبردي منابع انساني در وزارت كشور

The impact of the regulatory environment on the effectiveness of the strategic management of human resources in the Ministry of Interior

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف ارايه الگوي اثربخشي مديريت راهبردي منابع انساني براساس كاركرد‌ها و ويژگي‌هاي محيط قانوني در وزارت كشور انجام شد. روش: مطالعه حاضر يك پژوهش كاربردي است و در زمره پژوهش‌هاي توصيفي- پيمايشي قرار مي‌گيرد. در اين پژوهش از بررسي‌هاي ميداني و كتابخانه‌اي براي جمع‌آوري اطلاعات استفاده شد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل پنج سطح مديريتي وزارت كشور شامل «معاونان وزير كشور، مديران كل وزارت كشور، معاونان مديران كل وزارت كشور، روساي ادارات وزارت كشور و كارشناسان مسيول وزارت كشور» بود. باتوجه به محدودبودن تعداد جامعه پژوهش (240 نفر) از روش كل‌شمار براي نمونه‌گيري استفاده شد. در اين پژوهش از پرسش‌نامه‌هاي اثربخشي مديريت راهبردي منابع انساني و پرسش‌نامه محيط قانوني منابع انساني استفاده شد كه روايي محتوا و صوري ابزار پژوهش توسط افراد و اساتيد متخصص تاييد شد و به‌منظور محاسبه پايايي ابزار، ميزان آلفاي كرونباخ محاسبه و مناسب تشخيص داده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي جمع‌آوري شده، در سطح آمار توصيفي از جدول فراواني و براي تجزيه‌ و تحليل داده‌ها در سطح آمار استنباطي از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي ساده (روش همزمان) با كمك نرم‌افزار «اس.پي.اس.اس» و براي ارزيابي الگوي پژوهش از نرم‌افزار «ليزرل» استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميان محيط قانوني و اثربخشي مديريت راهبردي منابع انساني (88/0=r) و نيز ميان همه هشت بُعد محيط قانوني و اثربخشي مديريت راهبردي، رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (01/0?P). همچنين، ابعاد هشت‌گانه محيط قانوني، اثر مثبت و معناداري بر اثربخشي مديريت راهبردي دارند، به‌طوري‌كه بالاترين تاثير، مربوط به «شهروندگرايي» با بار عاملي 32/0 و پايين‌ترين تاثير، مربوط به مولفه «ثبات» با بار عاملي 132/0 است. نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از آن است كه متغير محيط قانوني منابع انساني در مقايسه با قانون مديريت خدمات كشوري از تاثيرگذاري بيشتري بر اثربخشي مديريت راهبردي منابع انساني برخوردار است.

Purpose and background: Current study was performed with the aim of providing effective strategic management of human resources, according to functions and legal and environmental characteristics of the ministry of the Interior. Method: Present study is an applied research and is categorized among descriptive research. Field surveys and literature studies been used for data collection. The statistical population of this study includes five levels of management in ministry of Interior Including "Deputy Minister of Interior, director of the Department of Interior, Deputy Director General of the Ministry of Interior, heads of departments and experts in charge of the Ministry of the Interior Ministry. Due to the limited number of the statistical population of research (240 people), was used a total sampling method. Data Collection tools consist of two questionnaires including: Inventory Effectiveness and strategic human resources management questionnaire and environment inventory of human resources questionnaire. The validity of research tool was confirmed by experts and specialists in the field. In order to calculate the reliability of research instrument was calculated the Cronbachʹs alpha coefficients. A descriptive and inferential statistical method was used to analyze the obtained data. Results and Conclusion: The results showed that there is a significant positive relationship (P?0.01) between the regulatory environment and effectiveness of strategic human resource management (r=0.88), and among all of the eight dimensions of regulatory environment and the effectiveness of strategic management. Also, eight dimension of the regulatory environment have a significant positive effect on the effectiveness of strategic management. So that the highest impact, was observed in citizen activism with loading factor equal to 0.32 and lowest effect was observed in stability with loading factor equal to 0.132. The results show that the variable of regulatory environment of human resources compared with the civil service management has more influence on the effectiveness of strategic management and human resources.