تحليل تغييرات كمي و كيفي فضاي سبز منطقه يك شهر تبريز در فاصله سال هاي 1368 تا 1389 شمسي با استفاده از سامانه سنجش از دور

هدف از اين مطالعه، بررسي تغييرات فضاي سبز با تاكيد بر تغييرات سرسبزي فضاي سبز منطقه 1 شهرداري تبريز در يك دوره زماني 21 ساله (1389-1368) با استفاده از سامانه سنجش از دور مي باشد. در اين پژوهش، براي مدل سازي توسعه فيزيكي منطقه يك شهر تبريز از روند تغييرات فضاي سبز تصاوير چند زمانه اي سنجنده TM و ETM+ در سال هاي 1368 تا 1389 همراه با نقشه هاي رقومي استفاده شد. نقش تخريبي گسترش كاربري مسكوني و شبكه حمل و نقل شهري در كاهش چشمگير فضاي سبز منطقه يك تبريز بسيار حايز اهميت بوده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد، در دوره 21 ساله (1368-1389) تحت بررسي، مساحت فضاي سبز منطقه موردنظر از 61/255 هكتار در سال 1368 به 45/180 هكتار در سال 1389 تقليل يافته و به عبارتي نشان دهنده كاهش تقريبي 30 درصدي فضاي سبز اين منطقه است. اين رقم، كاهش كاربري فضاي سبز در حالي است كه در اين دوره زماني بلوك هاي ساختماني (اراضي ساخته شده) از مساحت 19/702 هكتار در سال 1368 به 14/958 هكتار در سال 1389 و هم چنين شبكه حمل و نقل شهري در اين منطقه از 61/101 هكتار در سال 1368 به 24/291 هكتار در سال 1389 رشد داشته است. بدين منظور، راهكار هاي مديريتي در راستاي بهره گيري از فرصت هاي موجود و توسعه فضاي سبز منطقه يك تبريز ارايه شد كه از مهم ترين اين اقدام ها مي توان به تدوين طرح جامع فضاي سبز شهر تبريز اشاره كرد.