بررسي مشخصات باليني و آزمايشگاهي و پاسخ به درمان در كودكان مبتلا به استئوميليت حاد

Clinical and paraclinical features and treatment response in children with acute osteomyelitis

زمینه و هدف: استئومیلیت حاد یكی از اورژانس‌های طب اطفال می‌باشد كه تأخیر در تشخیص و درمان مناسب می‌تواند منجر به عواقب ناگواری برای بیمار شود. از آنجایی كه توجه به نكات تشخیصی و درمانی پرونده بیماران بستری شده می‌تواند سبب جلوگیری از اشتباهات تشخیصی و درمان‌های نادرست شود، بنابراین پژوهش كنونی با هدف بررسی مشخصات بالینی و آزمایشگاهی و پاسخ به درمان در كودكان مبتلا به استئومیلیت حاد انجام گردید. روش بررسی: در این پژوهش مقطعی گذشته‌نگر، 54 بیمار 15 روزه تا 15 ساله كه طی سال‌های 1375 تا 1388 با تشخیص استئومیلیت حاد در بخش كودكان بیمارستان امام خمینی (ره) بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران با كمبود داده‌های پرونده از مطالعه خارج شده و در مجموع 54 كودك وارد این مطالعه شدند. پرسش‌نامه‌ای شامل نشانه‌های بالینی، یافته‌های پاراكلینیك و پاسخ به درمان توسط مجری طرح از پرونده بیماران تكمیل گردید. یافته‌ها: به‌طور كلی 35 نفر از كودكان پسر و 19 نفر دختر بودند. در این پژوهش شایع‌ترین علامت درد و شایع‌ترین نشانه تورم بود كه به‌ترتیب در 25 و 48 نفر دیده شد. مقایسه فراوانی تب در میان دو گروه سنی كمتر از دو سال و 15-2 سال نشان‌دهنده اختلاف آماری معنادار بین آن‌ها بود (3/%14 در مقابل 8/84%) (001/0P=). شایع‌ترین ارگانیسم جدا شده استافیلوكوك اورئوس (5/%73) بود. متوسط طول مدت درمان با آنتی‌بیوتیك داخل وریدی 1/28 روز بود. نتیجه‌گیری: بیش از نیمی از كودكان مبتلا به استئومیلیت حاد به درمان با آنتی‌بیوتیك پاسخ نداده و نیاز به عمل جراحی پیدا كردند.

Background: Acute osteomyelitis is one of pediatric emergency which can cause unpleasant complications among them. This is especially accurate if the diagnosis had been delayed or the treatment was inappropriate. There is some misunderstanding in the detection of patients’ hospital files and it’s difficult to detect the diagnostic and treatment malpractice. We performed an investigation of the clinical and paraclinical data in children with acute osteomyelitis. Methods: We performed a retrospective cross-sectional study in pediatric department of Imam Khomeini University Hospital in Tehran, Iran, from April 1997 to March 2010. The hospital records of all neonates and children from 15 days old to 15 years old were investigated. Patients with any defect in records were excluded from the study. A total of 54 children were included in this study. A questionnaire including clinical features, paraclinical findings and treatment response was completed for all subjects by designʹs executer. Data were analyzed using the software package SPSS version 16 (IBM, Armonk, NY, USA). Results: In general, 35 children were male and 19 children were female. The average of age was 5.89 years. Children were divided into 4 groups based on age (less than 2, 2-7, 7-12 and 12-15 years) that majority of them were less than 2 years old (38.9%). The most common symptom and sign were pain (46.3%) and swelling (88.8%) respectively in this study. The most primary presenting symptoms were pain (46.3%) and swelling (24.1%). The comparison of frequency ranges of fever between children younger than 2 years and children 2-15 years old demonstrated a significant different (14.3% vs 84.8%, respectively) (P= 0.001). Staphylococcus aureus was the most commonly isolated organism (73.5%). Thirty-two patients (59.2%) needed surgical procedures in addition to antibiotic therapy that had successful outcome in all cases. The average of treatment duration with intravenous antibiotic was 28.14±12.84 days. Conclusion: More than half of the children with acute osteomyelitis didnʹt response to antibiotic therapy and they needed different types of surgeries.