سيستم هاي تبريد اجكتوري بدون پمپ

سيكل تبريد اجكتوري، نسبت به سيكل تراكمي، داراي مزايايي چون قابليت استفاده از منابع گرمايي با كيفيت پايين (مانند حرارت بازيافتي در فرايندهاي صنعتي، انرژي خورشيدي)، كاهش انتشار آلاينده ها، نداشتن قسمت متحرك (به جز يك پمپ)، عمر طولاني، قابليت اعتماد بالا، هزينه تعمير و نگهداري كم، كاسته شدن صدا و ارتعاشات ناشي از حذف كمپرسور و صرفه­جويي در مصرف انرژي الكتريكي، مي­باشد. اما ضريب عملكرد اين سيستم پايين است و از يك پمپ نيز استفاده مي كند. مي­توان با بهينه­سازي ابعاد اجكتور و استفاده از مبرد مناسب، ضريب عملكرد سيكل را افزايش داد. اما، پمپ كه وظيفه انتقال مايع از كندانسور به ژنراتور را دارد، تنها تجهيز با بخش متحرك در اين سيستم است. پمپ نه تنها به انرژي الكتريكي، بلكه به تعمير و نگه­داري دائم نيز نياز دارد. در كاربردهاي واقعي قيمت اين پمپ بالاست و ممكن است به دليل عدم سازگاري متريال پمپ با سيال كاري سيكل، پمپ دچار آسيب شود. از اينرو، در اين مطالعه به بررسي راه­كارهايي براي حذف پمپ در سيستم تبريد اجكتوري پرداخته مي­شود. اين راه كارها شامل استفاده از اجكتورهاي گرانشي، سيستم تبريد با دو اجكتور، سيستم تبريد با اثر پمپاژ حرارتي و سيستم تبريد همراه با لوله حرارتي مي­باشد. با حذف پمپ از سيستم هيچ يك از اجزاي سيستم تبريد اجكتوري قسمت متحرك نداشته و به برق نياز ندارند.