بررسي سوراخكاري كامپوزيت ها با دريل

استفاده روزافزون كامپوزيت­ها و مزاياي فراواني چون نسبت استحكام به وزن بالا، مقاومت بالا نسبت به خوردگي و خستگي، عدم رسانايي الكتريكي، وجود روش­هاي متنوع ساخت و امكان توليد شكل هاي پيچيده و متنوع باعث شده است تا تحقيقات زيادي درباره اين دسته از موادانجام شود. معمولاً قطعات كامپوزيتي براي اتصالات مكانيكي به سوراخكاري نياز دارند. ماشينكاري كامپوزيت­ها به دليل ناهمسانگردي، غيرهمگني و ذرات مقاومت دهنده كامپوزيت، كه ساينده ابزار مي­باشند، سخت­ است. عمليات سوراخكاري يكي از فرايندهاي سنتي ماشينكاري مواد است كه معمولاً عيوبي چون تورق، ترك خوردگي زمينه (ماتريس)، الياف برش نخورده و جز اين ها را به هنگام ماشينكاري كامپوزيت­ها به همراه دارد. اين معايب تاثير بسزايي بر كيفيت و استحكام قطعه نهايي دارند؛ بنابراين لزوم پژوهش بيشتر در اينباره بيش از پيش احساس مي­شود. در اين مقاله سوراخكاري كامپوزيت­ها و پارامترهاي تاثيرگذار و آخرين پيشرفت­هاي اين حوزه مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. در خلال مقاله نيز فرصت­ها و موقعيت­هاي به كارگيري فرايند ذكر مي گردد.