ارزيابي اثرات سطوح مختلف آبياري تلفيقي با آب شور و غيرشور بر صفات مورفولوژيكي سورگوم Sorghum bicolor (L.) Moench

باتوجه به محدوديت آب شيرين، كشاورزان مجبور به استفاده از آب هاي نامتعارف نظير آب هاي شور خواهند بود. هدف از پژوهش حاضر ارائه ي راهكاري موثر در چگونگي استفاده از آب شور براي آبياري سورگوم علوفه اي به-منظور ذخيره سازي هرچه بيشتر آب شيرين در منطقه سيستان مي باشد. براي اين منظور آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار، در بهار سال 1392 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه زابل انجام شد. تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از تيمار شاهد (100% آب شيرين)، دو سوم شور، يك دوم شور، يك سوم شور، نود درصد شور و صد در صد شور. صفات مورد بررسي شامل وزن خشك ساقه، برگ و اندام هوايي، ارتفاع گياه و شاخص سطح برگ بود. نتايج نشان داد تيمار يك سوم شور در دو صفت وزن خشك برگ و شاخص سطح برگ با تيمار شاهد تفاوت معني داري (p<.05) نشان نداد و در ساير صفات نيز حداقل افت محصول را نسبت به تيمار شاهد داشت. اين تيمار در سه صفت وزن خشك برگ، وزن خشك ساقه و وزن خشك اندام هوايي به ترتيب داراي 9/141، 7/147 و 4/156 درصد افزايش عملكرد نسبت به تيمار صد درصد شور بود. تيمارهاي يك دوم شور و دوسوم شور نيز عملكرد قابل قبولي نشان دادند. به نظر مي رسد اين نوع تلفيق آب شور و شيرين با هر نسبتي كارايي بالايي در كاهش تنش شوري بر گياه دارد.