بررسي رواني واجي و رواني معنايي در سالمندان سالم فارسي‌زبان

Verbal Fluency Performance in Normal Elderly Persian Speakers

اهداف اختلالات شناختی و زبانی از جمله مشكلات واژه‌یابی در سالمندان شایع است. روانی كلامی یكی از اولین كاركردهای شناختی است كه در جریان فرایند سالمندی زوال می‌یابد. با توجه به نبودِ هنجارهای روانی كلامی در سالمندان طبیعی فارسی‌زبان، هدف مطالعه حاضر بررسی روانی كلامی در افراد بالای 60 سال فارسی‌زبان بود. مواد و روش ها در این مطالعه مشاهده‌ای، 90 فرد سالمند بالای 60 سال (45 زن و 45 مرد) به دو گروه سالمند جوان (60 تا 74 سال) و سال‌خورده (75 تا 90 سال) و سه گروه تحصیلی (5< سال، 6 تا 12 سال و >12 سال) تقسیم شدند. آزمون روانی كلامی در دو بخش روانی معنایی شامل نام‌بردن مقوله‌های حیوان و میوه و روانی واجی شامل نامیدن كلماتی كه با واج‌های /ف/، /آ/ و /س/ شروع می‌شود، در مدت زمان 60 ثانیه اجرا شد. پاسخ افراد با ضبط‌صوت ثبت و نگارش شد و سپس با استفاده از روش ترویر مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده آزمون غیرپارامتریك تی مستقل، تحلیل واریانس یك‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. یافته ها یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد كه تفاوت میان عملكرد روانی واجی و معنایی در بین دو جنس مذكر و مؤنث معنادار نیست، اما میانگین عملكرد روانی معنایی و روانی واجی در بین دو گروه سنی معنادار بود (P<0/001). همچنین بین سن و عملكرد انتقال همبستگی معكوس و معناداری به‌دست آمد (r=0/46 و P<0/01) و تحصیلات همبستگی مثبت و معناداری بر عملكرد انتقال نشان داد (r=0/36, P<0/01). نتیجه گیری نتایج حاصل از پژوهش نشان داد كه عملكرد روانی معنایی و روانی واجی با افزایش سن كاهش و با افزایش تحصیلات افزایش می‌یابد، اما جنسیت بر آن تأثیری ندارد. به‌نظر می‌رسد لازم است در توانبخشی آسیب‌های زبانی در سالمندان نظیر زبان‌پریشی، موضوع افت توانمندی روانی كلامی در اثر افزایش سن درنظرگرفته شود.

Objectives Cognitive deficits and language disorders, such as difficulty in word retrievals, are common among the elderly people. Verbal fluency as an index of word finding is one of the first cognitive functions that decline due to aging. Considering the lack of norms of verbal fluency in normal elderly Persian-speakers, the purpose of this research was to determine verbal fluency performance in elderly Persian speakers. Methods & Materials  In this observational study, 90 normal elderly individuals (>60 years, 45 females, 45 males) were categorized into 2 age groups (60-74 years, 75-90 years) and 3 educational groups (<5, 6-12, >12) . A verbal fluency test was administered in two parts including a semantic fluency measure in which the participants were required to name from semantic categories and a phonemic fluency (FAS) in 60 seconds. Responses were audio-recorded, transcribed, and analyzed with the Troyer method. Data were analyzed using independent t-test, ANOVA and Pearson correlation coefficient. Results The findings of this study did not reveal significant differences in semantic and phonemic fluency mean scores between genders. However, significant differences were found in semantic and phonemic fluency between age groups (P<0.001). A significant reverse correlation was found between age and switching (r=0.46, P<0.01). Education also showed a positive correlation with switching (r=0.36, P<0.01).  Conclusion The finding of the present study showed that semantic and phonemic fluency decrease through aging and increase with higher education. Gender had no effect on semantic and phonemic fluency. It appears that the decline of verbal fluency due to aging should be considered in rehabilitation programs of language deficits such as aphasia in elderly people.