ايجاد جهش يافته هاي متحمل به شوري از طريق پرتوتابي اشعه گاما در رقم 033 سويا [Glycine max (L.) Merr.] در شرايط گلخانه

به منظور بررسي تحمل به شوري 38 ژنوتيپ به دست آمده از پرتوتابي دزهاي جذبي 80، 160، 240، 320 و 400 گري اشعه ي گاما در رقم 033 سويا (نسل M2)، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي، همراه با تيمار شوري با سه سطح30، 60 و 90 ميلي مول كلريد سديم در سه تكرار انجام شد. اين آزمايش در محيط كشت شني گلخانه در سال 1387 انجام گرفت. پس از 60 روز اعمال تيمار شوري، صفات طول ساقه، طول ريشه، تعداد گره ريشه، وزن تر گياه، وزن خشك قسمت هاي هوايي گياه، وزن خشك ريشه و توده ي زنده ي گياه اندازه گيري شدند. نتايج تجزيه واريانس نشان دهنده ي وجود اختلاف معني دار بين سطوح شوري، ژنوتيپ ها و اثر متقابل براي تمام صفات مورد مطالعه مي باشد. نتايج نشان داد كه با افزايش غلظت شوري، كاهش معني داري در تمام صفات ايجاد شد. دز 320 گري اشعه ي گاما، بيشترين اختلاف معني دار را بين ژنوتيپ ها در صفات مختلف ايجاد كرد. از بين ژنوتيپ هاي مورد مطالعه 13 ژنوتيپ به دست آمده از دز هاي مختلف اشعه ي گاما افزايش معني داري را در اكثر صفات مورد بررسي نسبت به رقم شاهد دارا بودند. اين ژنوتيپ ها پس از ارزيابي هاي دقيق تر در سال هاي آينده مي توانند به عنوان لاين هاي اميدبخش جهت دستيابي به ارقام متحمل، مورد توجه قرار گيرند.