اثر كشت تلفيقي برنج و ماهي بر وضعيت عناصر غذايي خاك، جذب عناصر و عملكرد برنج در اراضي شاليزاري استان گيلان

به منظور بررسی اثر كشت تلفیقی برنج و ماهی بر عملكرد برنج و غلظت قابل جذب عناصر غذایی، آزمایشی در نه مزرعه در سال زراعی 1391 در شهرستان‌های آستانه اشرفیه، تالش و اسالم در استان گیلان انجام شد. بعد از آماده سازی زمین و انتقال نشا‌ها به زمین و زمانی كه ارتفاع آب به 15 سانتی‌متر رسید اقدام به رها سازی بچه ماهی‌ها در مزرعه شد. كشت و كار مزارع توسط كشاورزان و تحت شرایط محلی انجام شد. در مزارع، یك كرت به ابعاد 100 متر مربع به عنوان كرت شاهد در نظر گرفته شد (از ورود ماهی به كرت شاهد جلوگیری به عمل آمد). نمونه برداری در هنگام برداشت محصول برنج از خاك و گیاه انجام شد. وزن خشك اندام هوایی، ارتفاع و عملكرد دانه اندازه‌گیری شد. غلظت قابل جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم و مقدار جذب آنها توسط گیاه اندازه‌گیری گردید. نتایج آزمون t نشان داد كه افزایش معنی‌دار غلظت ازت، فسفر، پتاسیم قابل جذب خاك در شرایط پرورش توأم ماهی و برنج نسبت به شاهد در سطح 5% خطا وجود داشت. عملكرد گیاه نسبت به شاهد افزایش نشان داد و مقدار جذب عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم توسط برنج در تیمار‌های كشت توأم برنج و ماهی نسبت به شاهد افزایش معنی‌دار نشان داد.