ناپرهيزي هاي اخوان ثالث

Reading the Stories of Akhavān Sales, the Storyteller

مهدي اخوان ثالث علاوه بر اشعار و تحقيقات ادبي، خودآزمايي هايي هم در داستان نويسي دارد كه از آنها به «ناپرهيزي» تعبير نموده است. اين داستان ها، هركدام مولفه ها و شناسه هايي دارند. درنگ بر زبان و محتواي آنها، ضمن تبيين چندوچون هنر داستان نويسي و تعريف تعليق و شخصيت پردازي، از ديالوگي كه در ابواب انديشگي و زباني ميان داستان ها و شعرهاي وي برقرار شده‌است پرده برمي دارد. همچنين هركدام از آنها را مي‌توان در ساحت-هاي گوناگون بررسي كرد. در جنب داستان ها، مقدمه اخوان ثالث بر درخت پير و جنگل نيز به قدر خود درباره نگرش او به مدرنيسم داستاني محل تامل است كه بررسيدن آن با برخي مسايل ديگر، خود از سرگرداني روشنفكريِ ايراني در ميان سنت و مدرنيته خبر مي دهد. درنهايت آنكه با وجود قدر و قربي كه مي شود براي داستان هاي اخوان ثالث در نظر گرفت، بايد پذيرفت كه اخوان ثالث صرفاً با اين داستان ها صرف‌نظر از شعرها و برخي از نوشته هاي تحقيقي، با اخوان ثالثي كه مي‌شناسيم و مي ستاييم، قابل مقايسه نيست.

Mehdi Akhav?n S?les, apart from his poems and literary articles, has written a number of stories which he names some kind of “incontinence”. A deep contemplation on the form and content of these stories, reveals the dialog that takes place between his poetry and story writing and manifests components such as conversation, characterization, and suspension. Meanwhile Akhav?n’s introduction to “Old Tree and the Forest” says a lot about the suspension of Iranian intellectuals between tradition and modernity. Although these stories are valuable in their own turn, they can never replace his poetry for which he has established an elevated place in Iranian contemporary literature.