نقش دين در مناسبات انساني و روابط بين الملل

به دنبال تحولاتي كه در دهه هاي اخير به وقوع پيوست بار ديگر دين به عنوان متغيري مهم وارد عرصه اجتماعي گشته و مرجعيت سكولاريسم را در تمامي حوزه ها به چالش كشيده است. اين مهم سبب شده تا نه تنها بار ديگر توجهات معطوف به نقش دين در مناسبات سياسي گردد بلكه بسياري برآنند كه به رغم تصور غالب، دين همواره در زندگي انسان ها به انحاي مختلف به ايفاي نقش پرداخته است و هم داراي كاركرد مثبت در راستاي نيل به صلح و هم كاركرد منفي با دامن زدن به تنش ها مي باشد. در پاسخ به چگونگي نقش آفريني مستدام دين در سپهر عمومي به طور اعم و روابط بين الملل به طور اخص اين فرضيه را دنبال مي گردد كه دين به دليل اين كه همزاد تاريخ بشر بوده و چارچوبي براي تفكر و كنش وي ارائه مي نمايد از طرق گوناگون زندگي وي را متاثر مي گرداند و لذا آنچه كه تحت عنوان سكولاريسم شناخته مي شود گرچه مرجعيت دين را به عنوان راهنماي زندگي منكر شد اما هرگز نتوانست خود را از تبعات غيرمستقيم دين رها سازد به گونه اي كه درپي دگرگوني شرايط و تحولات معناشناختي بار ديگر در در پي احياي مرجعيتش برآمده است.