بررسي ارتباط جريان خون جانبي قلبي با پيامد هاي باليني در بيماران دچار نشانگان كرونري حاد

امروزه اهميت گردش خون جانبي و عوامل تشخيصي آن، توجه بسياري را به خود جلب نموده است. حضور اين رگ ها تغيير چشمگيري در بروز آنژين، انفاركتوس ميوكارد و اختلال ديواره اي بطني يا هموديناميك ايجاد نمي كند. از سوي ديگر در گروهي از مطالعات، رگ هاي جانبي را عامل مشاهده الكتروكارديو گرام طبيعي در بيماران دچار بيماري رگ هاي كرونر (CAD) مي دانند. با توجه به اثر رگ هاي جانبي و وجود عدم توافق، به بررسي تاثير گردش خون جانبي بر پيامد باليني در گروهي از بيماران با تشخيصACS ،پرداخته شده است. هدف: تعيين ارتباط جريان خون جانبي قلبي بر پيامد باليني در بيماران دچار نشانگان كرونري حاد مراجعه كننده به بيمارستان حشمت رشت. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي 99 بيمار دچار نشانگان كرونري حادكه به بيمارستان حشمت رشت مراجعه كرده بودند وارد مطالعه شدند. اكوكارديوگرافي و آنژيوگرافي كرونرو كراتين كيناز نيز در آغاز ورود و سپس 12 و 48 ساعت پس از آن سنجيده شد. بيماران با و بدون رگ هاي جانبي در طي يك سال از نظر پيامدهاي باليني در برگيرنده مرگ، انفاركتوس مجدد و بستري مجدد به دليل ايسكمي تكرار شونده و كاستي جهشي سيستولي بررسي شدند. ارتباط جريان خون جانبي با پيامد باليني بر اساس نوع راهبرد درماني انتخاب شده پس از آنژيوگرافي در بيماران جداگانه بررسي شد. داده ها با استفاده از امار توصيفي و استنباطي با نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزيه و تحليل گرديد. نتايج: از 113 نفر، 99 نفر وارد مطالعه شدند كه 6/ 56% مرد و 4/ 43% زن بودند. ميانگين سني نمونه ها 75/ 9±34 /59 سال بود. در آنژيوگرافي 40 نفر (4/ 40%) با رگ هاي جانبي و 59 نفر (6 /59%) بدون رگ هاي جانبي بودند. ميان دو گروه از نظر جنس، مدت بستري، تعداد ضربان قلب در دقيقه، فشار خون سيستولي و دياستولي و ميانگين فشار خون شرياني تفاوت معني دار ديده نشد. بين ديابت شيرين و جود رگ هاي جانبي تفاوت معني دار مشاهده گرديد (p=0.001). در ميزان كاستي جهشي سيستولي بين دو گـروه در دو زمان ابتــدا و پس از 1سال هيــچ تفاوت معني دار ديده نشد. همچنيـن، بين ميزان حفظ عملكرد سيستولي قلب، تغيير كاستي جهشي سيستولي در عرض 1 سال در بيماران با و بدون تشكيل گردش خون جانبي ارتباطي وجود ندا شت همچنين، ارتباط معني دار بين وجود رگ هاي جانبي در بيمار و دو متغير بستري مجدد و مرگ پيدا نشد. نتيجه گيري: اين پژوهش نشان داد كه پيامدهايي مانند مرگ ومير و بستري مجدد و حفظ عملكرد سيستولي در بيماران با تشخيص ACS (در بردارنده آنژين قلبي و MI)، بين بيماران با و بدون رگ هاي جانبي تفاوتي وجود ندارد.