بررسي نقش دين در رفتارهاي فردي و عمومي دانشجويانِ دانشگاه صنعتي شريف

بسياري از جامعه‌شناسان بر اين باورند كه فرآيند مدرنيزاسيون در كشورهاي جهان سوم منجر به سكولارشدن افراد و دين مي‌شود به اين معنا كه دين نقش اجتماعي خويش را در شكل‌دهي و هنجاربخشي امور مربوط به حوزه عمومي و اجتماعي را از دست مي‌دهد و به قلمرو خصوصي افراد مي‌خزد. آيا چنين فرآيندي در ميان نسل جديد دانشجويان ايراني كه در دوره اوج مدرنيزاسيون جامعه ايراني به دنيا آمده و در مهمترين حاملهاي نهادي فرهنگ مدرن يعني دانشگاه‌ها و مدارس مدرن زيسته‌اند اتفاق افتاده است؟ براي پاسخ به اين پرسش دو پارامتر «نقش دين در رفتارهاي فردي» و «نقش دين در رفتارهاي عمومي» را تعريف كرده و آن را به صورت پرسشنامه‌اي در ميان دانشجويان وروديهاي 84 تا 91 دانشگاه شريف مورد سنجش قرار مي‌دهيم. در نهايت به نظر مي‌رسد كه نه تنها نقش دين در رفتارهاي عمومي دانشجويان بسيار كمرنگ است و تنها حدود 31 درصد به دخالت دين در رفتارهاي عمومي خود قايلند، بلكه ابعاد غير فقاهتي دين هم در حال از دست دادن اهميت خود در شكل‌دادن رفتارهاي فردي دانشجويان هستند، به طوري كه در برابر 55 درصد معتقدين صرف به احكام فردي فقهي، تنها 26 درصد دانشجويان به ابعاد غير فقاهتي دين نيز قايلند.