نقش مولفه‌هاي امر به معروف و نهي از منكر در بهبود سرمايه اجتماعي دانشجويان دختر (با تاكيد بر شرايط آمران و ناهيان، شيوه‌ها و آثار آن)

هدف اين تحقيق تعيين نقش امر به معروف و نهي از منكر در بهبود سرمايه اجتماعي در ميان دانشجويان دختر بود. در اين پژوهش تاثير شيوه‌ها، شرايط و آثار اين فريضه بر سرمايه اجتماعي سنجيده شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري آن دانشجويان دختر دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان در سال تحصيلي90_89 به تعداد 944 نفر بودند. 310 نفر با نمونه‌گيري به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته‌اي با 63 سوال بسته پاسخ بود كه براي سنجش پايايي آن از آلفاي كرونباخ استفاده شد. (87/0=?) براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل عامل، t تك‌متغيره، تحليل واريانس يك‌طرفه، آزمون فريدمن و آزمون LSD استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميانگين نمره نقش امر به معروف و نهي از منكر در بهبود سرمايه اجتماعي با ميانگين فرضي 3، 61/3 بود كه بالاتر از حد متوسط بود. همچنين نقش شرايط آمران و ناهيان، شيوه‌ها و آثار اين فريضه در بهبود سرمايه اجتماعي در سطح 01/0 > p معني‌دار است. بين ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي دانشجويان و ديدگاه آنان تفاوت معناداري مشاهده نشد.