بررسي كارآمدي آمورش صبر بر سخت رويي روان شناختي

A Study into the Efficiency of Patience Training in Psychological Hardiness

مطالعه حاضر يك پژوهش تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل است كه با هدف بررسي كارآمدي آموزش صبر بر ميزان سخت رويي روان شناختي افراد صورت گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش تمامي دانش آموزان دبيرستان هاي دخترانه شهر اصفهان در سال تحصيلي 1392- 1393 هستند. نمونه آماري شامل 30 تن از اين دانش آموزان است كه به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي چندمرحله اي انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفته اند. آموزش صبر به عنوان مداخله، به مدت 11 جلسه در گروه آزمايش اجرا شد، اما گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد. ابزار اندازه گيري پژوهش شامل مقياس «صبر» حسين ثابت و پرسش نامه «سخت رويي» كوباسا بوده است. داده هاي پژوهش با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس و به وسيله نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه آموزش صبر به شيوه گروهي در سطح معناداري (05/0p < ) در افزايش سخت رويي دانش آموزان موثر است.

The current paper is an experimental study that has the form of pre-test _ post-test. The purpose of this research is analyzing the efficiency of patience training on psychological hardiness. The statistical population consists of the entire female students in Isfahan high schools for the academic year 1392-1393. A sample including 30 students has been chosen through the method of multistage random cluster sampling. They were randomly placed in two groups: experimental and control. Patience training as a participation was conducted during 11 sessions in the experimental group, while the control group received no participation. The measurement tool of this study includes Hossein Sabet`s (Patience) scale and Kobasa`s (Hardiness) questionnaire. The research data have been analyzed through covariance statistical method by SPSS. The research results show that group patience training is significantly (P < 0/05) effective in promoting the limit of student`s hardiness.