ميزان آگاهي دندان‌پزشكان عمومي شهر اصفهان از روش‌هاي مختلف كنترل رفتاري كودكان در مطب‌هاي دندان‌پزشكي

Knowledge of general dentists in Isfahan about children’s behavioral management techniques in the dental office

مقدمه: از آنجا كه داشتن آگاهي و نيز توانايي در كنترل رفتار كودك يك ركن اساسي در دندانپزشكي كودكان مي‌باشد، اين تحقيق جهت بررسي ميزان آگاهي دندانپزشكان عمومي شهر اصفهان از روشهاي مختلف كنترل رفتاري كودكان در مطب انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي- تحليلي، 102 نفر از دندانپزشكان عمومي اصفهان به روش تصادفي آسان از ليست آدرس مطب دندانپزشكان بدون هيچ اطلاعي از سابقه آنان در انجام درمان براي كودكان، انتخاب شده و به پرسشنامهاي كه روايي و پايايي آن مورد تاييد قرار گرفته بود پاسخ دادند. سوالات پرسشنامه به صورت 4 جوابي و در زمينه آگاهي دندانپزشك از تكنيكهاي رايجي كه در كنترل رفتار كودكان در مطب مورد استفاده قرار ميگيرد طراحي شده بود. دادهها با آزمون t مستقل، Anova و Mann Whitney ضريب همبستگي Pearson و Spearman مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت (05/0= ?). يافته‌ها: ميانگين نمره آگاهي كلي دندانپزشكان عمومي از روشهاي مختلف هدايت رفتاري كودكان در مطب، 9/52 (نمره از 100) بود و تنها 8/9% آنان آگاهي نسبتاً خوبي از شيوههاي كنترل رفتاري داشتند. همچنين بين نمره آگاهي كلي دندانپزشكان و فاكتورهاي مختلف جنس، سن، سابقه كار و ميزان علاقمندي به درمان كودكان رابطه معنيداري وجود نداشت (05/0 < p value). نتيجه‌گيري: ميزان آگاهي كلي دندانپزشكان عمومي شهر اصفهان از روشهاي كنترل رفتاري كودكان در حد متوسط بود. كليد واژه‌ها: آگاهي، كنترل رفتار، دندانپزشكي كودكان.

Introduction: Since awareness and also ability to control children’s behavior are fundamental factors in pedodontic dentistry, this study was undertaken to assess the level of awareness of general dentists in Isfahan about various behavior management methods in the dental office. Materials & Methods: In this descriptive/cross-sectional study, 102 general dentists were selected using simple randomization method from the list of dental clinics in Isfahan without any knowledge about their experience to render treatment to pediatric patients; then they filled a questionnaire whose validity and reliability had already been confirmed. The questions on the questionnaire were in 4-item multiple-choice format in relation to dentists’ awareness about the current techniques applied in behavior management in dental offices. Data were statistically analyzed with SPSS, using independent t-test, ANOVA and Pearson’s and Spearman’s correlation coefficients (?=0.05). Results: The average score of the general dentists’ awareness of various methods of behavior management was 52.9 (out of 100) and only 9.8% of them had relatively proper awareness about behavior control techniques. In addition, there was no significant correlation between the dentists’ awareness and factors such as gender, age, experience and the level of interest in treating children (p value > 0.05). Conclusion: General dentists’ awareness in Isfahan of behavior management methods of children was at a moderate level. Key words: Awareness, Behavior control, Pediatric dentistry.