مقايسهاثر پركردن فضاي داخلي اباتمنت برگير رستوريشن‌هاي ثابت متكي بر ايمپلنت

Comparison of screw access channel obturation on the retention of implant-supported fixed restorations

مقدمه: مطالعات محدودي عوامل موثر بر گير پروتزهاي ثابت سمان‌شونده به اباتمنت ايمپلنت را بررسي كرده‌اند. هدف از مطالعه‌ي حاضر تعيين اثر مقادير مختلف پر شدن حفره‌ي دسترسي پيچ اباتمنت بر ميزان گير ريختگي‌هاي سمان‌شونده به اباتمنت ايمپلنت بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي تجربي، 40 اباتمنت ايمپلنت با قطر 5/4 ميلي‌متر به آنالوگ ايمپلنت متصل گرديدند و در داخل بلوك‌هاي آكريلي مانت شدند. نمونه‌ها به صورت تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند. در گروه اول حفره‌ي دسترسي با يك ميلي‌متر فضاي خالي، در گروه دوم با 2 ميلي‌متر فضاي خالي، در گروه سوم با سه ميلي‌متر فضاي خالي و در گروه چهارم به صورت كامل با سيليكون پر و روكش فلزي با سمان موقت اژنول‌دار سمان گرديد. پس از ترموسيكلينگ ميزان گير رستوريشن توسط دستگاه آزمايش يونيورسال با نيروي 5000 نيوتن و با سرعت 5 ميلي‌متر در دقيقه اندازه‌گيري و داده‌ها توسط آناليز واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي Least Significant Difference(LSD) ارزيابي شدند (05/0 = ?). يافته‌ها: ميانگين گير در گروه با پر كردگي كامل حفره‌ي دسترسي نسبت به ساير گروه‌ها كمتر بود. آزمون آناليز واريانس يك‌طرفه، اختلاف معني‌داري ميان ميزان گير در بين گروه‌ها نشان داد (032/0 =p value). اختلاف ميان حفره كامل پر شده با بقيه گروه‌ها معني‌دار بود (05/0 > p value) اما ميان گروه‌هاي با يك ميلي‌متر، دو ميلي‌متر و سه ميلي‌متر فضاي خالي، اختلاف معني‌دار وجود نداشت (05/0 < p value). نتيجه‌گيري: روش پر كردن حفره‌ي دسترسي مي‌تواند بر ميزان گير رستوريشن‌هاي سمان‌شونده متكي بر ايمپلنت تاثير بگذارد. پر كردن كامل حفره‌ي دسترسي با استفاده از سيليكون منجر به كاهش گير رستوريشن مي‌گردد. كليد واژه‌ها: ايمپلنت، روكش، گير.

Introduction: A limited number of studies have evaluated factors influencing the retention of fixed prostheses cemented to implant abutments. The aim of this study was to compare the effect of varying degrees of screw access channel obturation on retention of implant-supported cast fixed restorations. Materials & Methods: In this experimental study, 40 implant abutments with a diameter of 4.5 mm were connected to implant analogues and mounted in acrylic resin blocks. The samples were divided into four groups randomly. In groups 1, 2 and 3, the access channels were obturated with a 1-mm, 2-mm and 3-mm free space and in group 4 the access channels were obturated completely with silicone material and the copings were cemented with a temporary bonding agent containing eugenol. After thermocycling, the retention of the samples was evaluated in a universal testing machine under 5000 N at a strain rate of 5 mm/min. Data were analyzed with one-way ANOVA and post hoc LSD test (? = 0.05). Results: The mean retention for the group with abutment access channel completely obturated was less than that in others. One-way ANOVA showed statistically significant differences between the groups (p value = 0.032). The difference between the group with completely obturated access channels and the other groups was significant (p value < 0.05); however, the differences between the groups obturated with 1-mm, 2-mm and 3-mm free spaces were not statistically significant (p value > 0.05). Conclusion: The retention of castings cemented to implant abutments might be influenced by the obturation mode of screw access channel. Complete obturation of access channel with poly vinyl siloxane results in a decrease in retention. Key words: Crown, Implant, Retention.