نگاهي تحليلي به رابطه روش تعامل آموزشي با ماندگاري دانشجويان در آموزش الكترونيكي

در اين پژوهش، رابطه بين روش هاي برقراري تعامل آموزشي و ماندگاري دانشجويان در برخي رشته هاي آموزش داده شده به صورت الكترونيكي بررسي شد. پژوهشي توصيفي-تحليلي و به روش پيمايشي انجام شد تا رابطه بين روش هاي همزمان تعامل آموزشي (مانند گفتگوي برخط) و روش هاي ناهمزمان تعامل آموزشي (مانند تالار مباحثه و ارسال پيام الكترونيكي) با ماندگاري دانشجويان در آموزش الكترونيكي بررسي شود. يافته هاي پژوهش نشان داد بين استفاده استاد از دو روش تالار مباحثه و ارسال پيام الكترونيكي، با استفاده دانشجويان از اين دو روش رابطه معنادار وجود دارد. همچنين يافته ها نشان مي دهد كه در 40% از رشته هاي برخط روش اصلي تعامل استاد و روش اصلي تعامل دانشجو يكسان و به طور مشخص تركيبي از گفتگوي برخط و ارسال پيام الكترونيكي بوده است. همان طور كه ادبيات پژوهش تاييد مي كند، يافته هاي پژوهش دلالت بر اين دارند كه انتخاب يك روش يا تركيبي خاص از روش هاي تعامل برخط توسط استاد مي تواند به استفاده بيش تر دانشجويان از آن روش يا تركيب خاص منجر شود. اين نتايج تاكيدي بر نقش ياددهنده به عنوان تسهيل گر و زمينه ساز مشاركت بيش تر دانشجويان در فرآيند يادگيري الكترونيكي است كه به نوبه خود افزايش ماندگاري دانشجويان در مسير آموزش را به همراه دارد.