اثربخشي آموزش تلفيقي تفكرانتقادي و تفكرخلاق بر باورهاي معرفت شناسي دانش آموزان

هدف از انجام اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش تلفيقي تفكرانتقادي و تفكرخلاق بر باورهاي معرفت شناختي دانش آموزانِ دختر كلاس دوم تجربي در شهر قم بود. پژوهش حاضر يك طرح آزمايشيِ پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. بدين منظور گروه نمونه اي با روش تصادفي خوشه اي (چندمرحله اي) انتخاب و سپس به دو گروه نمونه برحسب سن، پايه، رشته تحصيلي، نمره استعداد تحصيلي همتا سازي و به طور تصادفي به دو گروه كنترل و آزمايشِ 25 نفري، تقسيم شدند. پس از اجراي پيش آزمون با استفاده از پرسشنامه باورهاي معرفت شناسي شومر (1993)، گروه آزمايشي در معرض راهبردهاي آموزش تلفيقي تفكرانتقادي و خلاق قرار گرفت و سپس در مرحله پس آزمون پرسشنامه مزبور بار ديگر در مورد دو گروه اجرا شد. داده هاي به دست آمده از نمره گذاري پرسشنامه ها از روش آماري تحليل كواريانس و تحليل كوواريانس چند متغيره مورد تحليل قرار گرفت. بر اساس يافته هاي پژوهش، مداخله آموزشي بر باور معرفت شناسي دانش آموزان و ابعاد آن شامل دانش ساده، قطعيت دانش، يادگيري سريع و توانايي وقوف بر همه چيز تاثير معناداري دارد، اما تاثير معناداري بر بُعد توانايي ذاتي نداشت. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش تلفيقي تفكرانتقادي و خلاق، مي تواند اعتقادات فراگيران در مورد ساختار، ثبات، سرعت و منابع دانش و دانستن را بهبود بخشد.