متعه طلاق در مذاهب فقهي اسلامي

متعه در همه اقسام آن مانند متعه حج، متعه نكاح و متعه طلاق معناي نفع موقت و ناپايدار دارد. در پژوهش حاضر متعه طلاق كه گاهي به غلط از آن به مهرالمتعه تعبير شده است، از جهات گوناگونِ مفهوم شناسي، مصاديق، ادله دال بر شرعيت و تعيين وجوب يا استحباب آن، به صورت مقايسه بين ديدگاه شيعه و اهل سنت مورد بررسي قرار گرفته و بين ادله وجوب و استحباب آن جمع شده است. ازآنجاكه در متون اسلامي همچون قرآن و احاديث از متعه تنها در مورد سبب جدايي طلاق سخن به ميان آمده است، در پژوهش حاضر كه با روش توصيفي - تحليلي انجام شده، امكان متعه در ديگر اسباب جدايي، همچون فسخ، لعان، ارتداد و... نتيجه گرفته شده است. علي رغم ديدگاه مشهور كه وضعيت مالي مرد را معيار تعيين كميت متعه طلاق دانسته، در اين پژوهش امكان در نظر گرفتن وضعيت مالي و كمال زن در تعيين كميت متعه نيز بررسي شده است.