تاثير آموزش شوخ طبعي بر سازگاري زناشويي و بهزيستي روانشناختي معلمان و دبيران زن شهرستان اردستان

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش شوخ طبعي بر رضايت زناشويي و بهزيستي روانشناختي بود. جامعه مورد پژوهش شامل كليه معلمان و دبيران زن آموزش و پروررش شهرستان اردستان در سال تحصيلي 92-1391 بود .بر اساس نمره اي كه در پرسشنامه سازگاري زناشويي اسپانير و بهزيسستي روانشناختي ريف بدست اوردند در گروه هاي 14 نفره آزمايشي و كنترل قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع شبه آزمايشي بود. گروه آزمايشي، آموزش شوخ طبعي (مك گي، 2002؛ نقل از شمس، 1386) را به مدت 8 جلسه 60 دقيقه اي دريافت گردند و گروه كنترل هيچ گونه آموزشي را دريافت نكردند و در انتظار آموزش باقي ماندند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون كواريانس تك متغيره استفاده شد. پس از اجراي مجدد پرسشنامه سازگاري زناشويي و بهزيستي روانشناختي، نتايج نشان داد كه سازگاري زناشويي گروه آزمايشي در مقايسه با گروه كنترل افزايش يافت. اما در مورد متغير بهزيستي روانشناختي بين گروه آزمايشي و گروه كنترل تفاوت معناداري وجود ندارد. محقق پيشنهاد مي كند براي رسيدن به نتايج قابل اعتماد تر جلسات به مدت 6 ماه ادامه يابد.