بررسي تاثير القاي استرس بر ظرفيت حافظه كاري

در پژوهش حاضر، تاثير اِعمال استرس بر ظرفيت حافظهكاري بررسي شد. اين مطالعه در چهارچوب يك طرح شبه آزمايشي به صورت پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل طراحي شد. 28 نفر از دانشجويان دختر خوابگاه دانشگاه الزهراء تهران با ميانگين سني 20سال، بر اساس روش نمونه گيري در دسترس مبتني بر هدف، پس از اعمال متغيرهاي كنترل به وسيله آزمون هاي غربالگري انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. شركت كنندگان گروه آزمايش در فاصله بين پيش آزمون و پس آزمون براي القاي استرس به عنوان متغير مستقل، به مدت 20 دقيقه به انجام دادن تكاليف استرس زاي شناختي مشغول شدند، در حالي كه گروه كنترل در اين فاصله استراحت كردند. داده ها براي سنجش ظرفيت حافظهكاري و علائم فيزيولوژيك، به ترتيب با كمك آزمون گستره لغات و دستگاه فشارسنج گردآوري شدند و از طريق آزمون كوواريانس و آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر تجزيه و تحليل شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون كوواريانس نشان داد كه تفاوت بين دو گروه در ميزان ظرفيت حافظهكاري معنادار نيست (5/0=F، 05/0< P). همچنين نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر، در مقايسه تغييرات فشارخون دياستول، در طي اجراي مجموعه تكاليف نشان داد كه بين دو گروه در ميزان تغييرات فشارخون دياستول در طي اجراي مجموعه تكاليف، تفاوت معناداري وجود دارد (05/0< ، P 418/4=F). نتايج نشان داد كه مجموعه تكاليف استرس زا سبب القاي استرس شد. با وجوداين در ظرفيت حافظهكاري بين دو گروه تفاوت معناداري مشاهده نشد.