كاربردي از مدل آميخته ي خطي در براورد كوچك ناحيه اي محصول پرتقال در استان فارس

در سال هاي اخير روش هاي براورد كوچك ناحيه اي مورد توجه قرار گرفته اند. اين توجه به دليل افزايش درخواست براوردهاي معتبر براي كوچك ناحيه ها بوده است، زيرا اين براوردها براي برنامه ريزي هاي توسعه اي، تخصيص اعتبارهاي دولتي و تصميم گيري هاي تجاري به كار مي آيند . پرسش كليدي در براورد كوچك ناحيه اي اين است كه وقتي اندازه ي نمونه اي كم است، چگونه مي توان براوردهاي معتبر به دست آورد؟ زماني كه اندازه ي نمونه اي به دست آمده از يك ناحيه، كوچك (يا حتي صفر) باشد، براوردگرهاي مستقيم از يك انحراف معيار بزرگ و غير قابل قبولي برخوردار مي شوند. يك راه بهبود اين براوردها، وام گرفتن قدرت از منبع هاي داده اي موجود است. براي اين كار مي توان از طريق مدل بندي يا به عبارتي استفاده از مدل هاي اتصالي (شامل مدل هاي صريح و ضمني) اثر اندازه ي نمونه اي را بهبود بخشيد. براي به دست آوردن براورد معتبر ميانگين كوچك ناحيه اي مدل هاي آميخته ي خطي تعميم يافته و بهترين پيشگوگر نااريب خطي تجربي به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند. در اين مقاله ابتدا براورد كوچك ناحيه اي را معرفي مي كنيم. سپس براي به دست آوردن براوردهاي معتبر براي كوچك ناحيه ها به معرفي مدل في-هريوت (في-هريوت، 1979)، حالت خاص مدل هاي آميخته ي خطي تعميم يافته مي پردازيم. سرانجام در يك مطالعه ي شبيه سازي با استفاده از داده هاي سرشماري كشاورزي سال 1382، توليد پرتقال در شهرستان هاي استان فارس (كوچك ناحيه ها) در سال 1382 و بر اساس مدل في-هريوت 1979 براورد مي شود.