بازسازي محيط ديرينه سازند آبدراز در برش سنگانه با استفاده از شواهد پالينولوژيكي (داينوفلاژله ها) و استراكدا

سازند آبدراز يكي از واحدهاي سنگ‌چينه‌اي كرتاسه بالايي به سن تورونين سانتونين در حوضه رسوبي كپه‌داغ، در شمال خاوري ايران است. سنگ‌شناسي اصلي آن در برش سنگانه شامل مارن، سنگ‌آهك مارني و مارن هاي آهكي خاكستري تا متمايل به سبز روشن همراه با سه افق سنگ‌آهك گل سفيدي است كه از شاخص هاي اين سازند به شمار مي رود. ستبراي اين سازند در برش نامبرده 530 متر اندازه‌گيري شده است كه 41 نمونه به‌صورت سيستماتيك از آن برداشت شده است. به منظور بازسازي و تفسير محيط ديرينه سازند آبدراز، اين سازند در برش سنگانه با استفاده از رخساره هاي پالينولوژيكي و همچنين استفاده از تطابق استراكدا و داينوفلاژله ها مورد بررسي قرار گرفت. با بررسي نسبت فراواني دو گروه از استراكدا (پلاتي كوپيدها به پودوكوپيدها) بيشترين ميزان اكسيژن حل شده اقيانوسي، در توالي هاي مارني نزديك به باندهاي آهكي گل سفيدي و كمترين آن در توالي هاي دور از اين باند هاي آهكي است. بر پايه فراواني جنس هايي مانند Paracypris, Brachycthere Bairdia كه بيشتر در نزديكي باندهاي آهكي گل سفيدي است و استراكدايي با كاراپاس آرايش يافته و پوسته‎اي ستبرتر مانند Veenia, Pterygocythereis كه در توالي هاي مارني نزديك به باندهاي آهكي گل سفيدي ديده مي شود، مي توان گفت ژرفا در نزديكي باندهاي آهكي گل سفيدي كمتر و به سمت واحدهاي مارني و شيلي ژرفا بيشتر مي شود. تحليل 82 اسلايد پالينولوژيكي سبب شناسايي سه پالينوفاسيس II، IV و V در اين سازند شد. نتايج حاصل از مطالعات آماري روي عامل‎هاي پالينولوژيكي همچون نسبت AOM به پالينومورف هاي دريايي، فراواني آستر داخلي روزن‎بران و مقايسه نسبت داينوفلاژله ها P/G به منظور تعيين ميزان اكسيژن در محيط نشان مي دهد كه بيشتر شرايط كم‌اكسيژن بر سازند حاكم بوده است؛ اما در زمان هايي شرايط اكسيدان نيز بر محيط چيره شده است. همچنين به منظور بررسي تغييرات ژرفا با استفاده از شواهد پالينولوژيكي از دو عامل نسبت داينوسيست هاي نريتيك داخلي به خارجي و نسبت سيست هاي C/PPC استفاده شد. مطالعات صورت گرفته به وسيله استراكدا نتايج حاصل از مطالعات پالينولوژيكي را تأييد مي كند و نشان مي دهد كه رسوبات سازند آبدراز به‌طور كلي در يك درياي باز با تغييراتي از نريتيك داخلي تا نريتيك خارجي و در يك محيط كم‌اكسيژن تا بدون اكسيژن روي يكديگر انباشته شده اند.

Ab-deraz Formation is one of the Lithostratigraphic units of upper cretaceous the age of which is determined as touronian-santonian in Kopet-Dagh sedimentary basin located in northeast Iran. Its major lithology in Sanganeh section contains Marl, Marly limestone, and gray shales and light green shale along with three band of chalky limestones. This Formation thickness in Sanganeh section is measured as 530 meter out of which 41 samples were systematically taken.  In order to interpret the Paleoenvironment and Sequence stratigraphy, this Formation in Sanganeh section was analyzed by using palynological facies and conformity of Osracodas and Dinoflagellates. Having examined the frequency ratio (abundance) of two groups of Ostracoda (Platycopids to Podocopids), it was observed that the most abundant oceanic dissolved oxygen is seen in Marly layers near Calcareous band of chalky limestones and the least abundant is seen in layers far from those bands. In addition, based on the abundance of Genus, such as Paracypris, Brachycthere, and Bairdia mostly seen near Calcareous band of chalky limestones and Ostracoda with ornamented Carapce and thicker layers such as Veenia, Pterygocythereis seen in Marly layers near chalky limestones, it can be stated that it is shallower near Calcareous band of chalky limestones and moving toward Marly and shale layers, it becomes deeper. Analyzing 82 Palynological slides resulted in identification of three Palynofaies of V, IV, II, in this Formation. The results obtained from statistical studies of palynological factors including AOM to Marine palynomorph ratio, abundance of Foraminifera test lining, and peridinioid/Gonyaulacoid ratio for determining the amount of oxygen in the environment indicate that often there were low levels of oxygen in this Formation, however, there were times when oxic condition was dominant. Also in order to Relative sea level changes by Palynological facies, two factors were used first one being dinocysts of specific inner neritic to outer neritic ratio and chorate/ proximate, proximochorate and cavate cysts (C/PPC) ratio. Studies in which Ostracoda were used confirm the results obtained from palynological studies and show that sediments of Ab-deraz Formation are deposited on each other in an open marine and change from Inner neritic to outer neritic in disoxic to suboxic environment.