بررسي ارتباط بين توليد ناخالص داخلي و ردپاي اكولوژيكي به‌عنوان شاخص تخريب محيط‌زيست

Investigating Relationship between Gross Domestic Product and Ecological Footprint as an Environmental Degradation Index

رد پاي اكولوژيكي ابزار مفيدي است كه مي‌توان با استفاده از آن فشار واردشده بر اكولوژي و محيط‌ زيست را به اطلاع عموم جامعه رساند. همچنين، با اندازه‌گيري آن، سياست‌گذاران مي‌توانند برنامه‌هاي لازم را براي كاهش اين فشار طراحي و اجرا كنند. به‌ منظور اندازه‌گيري آثار بالقوه فعاليت‌ها و سياست‌هاي آتي برنامه‌هاي توسعه بر محيط‌ زيست، لازم است كه به مطالعه ارتباط كوتاه‌مدت و بلندمدت رد پاي اكولوژيكي و توسعه اقتصادي پرداخته شود. هدف از اين مطالعه بررسي رابطه بلندمدت و كوتاه‌مدت توليد ناخالص داخلي سرانه و رد پاي اكولوژيكي سرانه در ايران در بازه زماني 1965 ـ 2011 است؛ بدين منظور از مدل خودرگرسيون با وقفه‌هاي توزيعي گسترده استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد افزايش توليد ناخالص داخلي سرانه هم در كوتاه‌مدت هم در بلندمدت تاثير مثبتي بر رد پاي اكولوژيكي سرانه دارد. ضريب تصحيح خطاي به‌دست‌آمده در اين مدل نشان مي‌دهد كه 73 درصد از عدم تعادل رد پاي اكولوژيكي سرانه تعديل مي‌شود و به سمت روند بلندمدت خود نزديك مي‌شود.

The ecological footprint is a useful tool that we can use it to inform the public about the pressure on ecology and the environment. Also, by measuring it, policymakers can design and implement the necessary programs to help reduce that pressure. In order to measure the potential impact of future activities and policies of development programs on the environment, it is necessary to study the short and long term relationship between ecological footprint and economic development. The purpose of this study was to investigate short-term and long-term relationship between per capita GDP and per capita ecological footprint in Iran for the period of 1965-2011; to do this the Autoregressive Distributed Lag Model (ARDL) was used. The results show that the increase in per capita GDP has positive impact on per capita ecological footprint both in short-term and long-term. The error correction coefficient that obtained from the estimation of Error Correction Model shows that 73 percent of disequilibrium in per capita ecological footprint adjusted after each period and goes close to its long-term trend.