عنوان مقاله :
اثرات ملاتونين و ممانتين بر روي مدل پاركينسون القا شده با MPTP در موشهاي سوري نر
عنوان فرعي :
The Effects of Melatonin with Memantin on MPTP-Induced Parkinson Model in Male Mice
پديد آورندگان :
طالبي، رضا نويسنده دانش آموخته كارشناسي ارشد علوم دامي- ژنتيك و اصلاح نژاد، دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه گيلان، رشت , , عليمراديان، عباس نويسنده استاديار، گروه فارماكولوژي، دانشگاه علوم پزشكي اراك، اراك، ايران Alimoradian, Abbas , صادق، مهدي نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1394 شماره 99
كليدواژه :
ايمنوهيستوشيمي , پاركينسون , melatonin , Memantin , immunohistochemical , PARKINSON , آزمون پيمايش با اشعه , ملاتونين , ممانتين , Beam traversal test
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: استرس اكسيداتيو و تحريكات شديد عصبي اثرات معناداري برروي پاتوژنز بيماري پاركينسون دارند و مواد با خاصيت آنتي اكسيدانتي ميتوانند به صورت بالقوه مانع از اين اثرات شوند. در اين تحقيق اثرات حفاظتي بالقوه ملاتونين به عنوان آنتياكسيدانت و ممانتين به عنوان گيرنده غيررقابتي گلوتامات در يك مدل پاركينسون القا شده با 1- متيل-4-فنيل، 1 و 2و 3و 6- تتراهيدروپيريدين (MPTP) بررسي شده است.
مواد و روشها: موشهاي سوري نر به 8 گروه 7 تايي تقسيم شدند كه عبارت بودند از: سالين، اتانول، ملاتونين، ممانتين، MPTP، ملاتونين+ MPTP، ممانتين+ MPTP، ملاتونين+ ممانتين+ MPTP . كليه اين مواد 14 روز پيش از آزمون رفتاري پيمايش با اشعه، يك با در روز به صورت داخل صفاقي تزريق شدند. نورونهاي دوپامينرژيك بخش متراكم جسم سياه به كمك تكنيك ايمنوهيستوشيمي مشخص و شمارش گرديدند.
يافتهها: ملاتونين، اختلالات حركتي ناشي از MPTP همچون تعداد خطا، گام، مدت زمان حركت حين آزمون رفتاري و نيز شمارش نوروني اجسام سياه را به طور چشمگير بهبود بخشيد. ممانتين بر روي بيشتر اين اصلاحات ناشي از ملاتونين اثر هم افزايي داشت. با وجود اين، ميزان بهبود و برگشت علايم ناشي از اين عوامل به ميزان گروههاي سالين و اتانول نبود.
نتيجهگيري: ملاتونين به خصوص به همراه ممانتين توانست از برخي اختلالات ناشي از MPTP جلوگيري كند. البته اين اثرات محافظتي چندان كافي نبود كه علت اين امر احتمالا دوز يا مدت زمان تجويز است.
چكيده لاتين :
Background: Oxidative stress and severe neuro-excitation have significant effects on pathogenesis of Parkinson’s disease and agents with antioxidant property can potentially prevent these effects. Herein we examined potential protective effects of melatonin as an antioxidant agent and memantine as an uncompetitive receptor of NMDA, on a model of Parkinson’s disease induced by 1-methyl-4-phenyl-1, 2, 3, 6-tetrahydropyridine (MPTP).
Materials and Methods: Male mice were divided into 8 groups with 7 mice in each group: saline, ethanol, melatonin, memantin, MPTP, melatonin+MPTP, memantin+ MPTP, melatonin+ memantin+ MPTP. All of agents were injected intraperitoneally once a day for 14 days before beam traversal test. Dopaminergic neurons of the Substantia Nigra Pars compacta (SNPC) were determined by immunohistochemical and were counted.
Results: Melatonin improved notably movement dysfunction resulted of MPTP such as the number of errors, paces and the time of movement during behavioral test and also the counting of neurons of Substantia Nigra Pars Compacta. Memantin had a synergic effect on the most of improvements. However, the level of improvement and retrieval of signs was not as in saline and ethanol groups.
Conclusion: Melatonin especially together with memantine is able to prevent some of the MPTP-induced dysfunctions. However, the protective effects were not enogh, probably because of the amount of dose and the time of injection.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 99 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان