بررسي اثر پروبيوتيكي لاكتوباسيلوس كازيي بومي ايران در مقابل سميت ناشي از آفلاتوكسين B1 در شرايط درون تني

Investigation of the Probiotic effect of Iranian Native Lactobacillus paracasei against Toxicity Induced by Aflatoxin B1 in vivo

زمينه و هدف: آفلاتوكسين‌ها به عنوان مهم‌ترين سمومي شناخته شده‌اند كه مصرف آن‌ها مي‌تواند باعث مسموميت حاد و ايجاد اثرات سرطان‌زايي شود. علاوه بر اين، مطالعات قبلي نشان داده كه باكتري‌هاي اسيدلاكتيك توانايي اتصال به آفلاتوكسين‌ در ماده غذايي را دارند. هدف از اين مطالعه، بررسي اثر لاكتوباسيلوس پاراكازيي سويه‌ TD3 بومي ايران درمقابل سميت ناشي از آفلاتوكسين B1 در شرايط درون تني مي‌باشد. مواد و روش‌ها: 24 رت نر نژاد ويستار با وزن 10±250 گرم به سه گروه تقسيم شدند: گروه كنترل منفي و دو گروه تيمار شده با آفلاتوكسين با دوز 170 ماكروگرم بر كيلو گرم و لاكتوباسيلوس پاراكازيي سويه TD3 جدا شده از ترخينه با دوز 109 واحد تشكيل دهنده كلوني در روز همراه با آفلاتوكسين به مدت 4 هفته. در انتهاي آزمايش نمونه‌هاي خون و بافت براي مطالعات بيوشيميايي و آسيب شناسي جمع‌آوري شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه تيمار با آفلاتوكسين باعث افزايش قابل توجهي در ميزان آنزيم‌هاي كبدي از قبيلAST (آسپارتات آمينو ترانسفراز)، ALP (آلكالين فسفاتاز) و هم چنين آسيب‌هاي كبدي مي‌شود. علاوه بر اين، در گروهي كه لاكتوباسيلوس پاراكازيي سويهTD3 را دريافت كردند، سطح آنزيم‌هاي مذكور كاهش يافته و آسيب‌هاي كبدي ناشي از آفلاتوكسين بهبود پيدا كردند. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر نشان ‌داد كه آفلاتوكسين مي‌تواند منجر به آسيب كبدي شود و لاكتوباسيلوس پاراكازيي سويه‌ TD3 بومي ايران جدا شده از ترخينه احتمالا از طريق اتصال به آفلاتوكسين منجر به اعمال اثرات حفاظتي خود مي‌گردد، از اين رو، به ‌عنوان يك عامل بيولوژيك در حذف آفلاتوكسين در شرايط درون تني مطرح مي‌شود.

Background: Aflatoxins are known as the most important toxins which their consumption could cause acute poisoning and create carcinogenic effects. Moreover, previous studies demonstrated the ability of lactic acid bacteria to connect to aflatoxin in food material. The aim of this study is to investigate the effect of the native probiotic Lactobacillus para casei strains TD3 against toxicity induced by aflatoxin B1 in vivo. Materials and Methods: 24 wistar male rats (250±10 g) were divided into 3 groups including: one negative control group and two groups treated with aflatoxin (170µg/kg) and Lactobacillus para casei strain TD3 isolated from Tarkhine with aflatoxin (109cfu/day) for 4 weeks. At the end of the experiment, the blood and tissue samples were collected for histopathological and biochemical studies. Results: The results indicated that treatment with Aflatoxin leads to a significant increase in the amount of liver enzymes such as AST, ALP and also liver damages. Furthermore, the group that received Lactobacillus para casei strain TD3, the level of these enzymes was reduced and liver damages due to aflatoxin were improved. Conclusion: The present study showed that aflatoxin can lead to liver damages and native Lactobacillus para casei strain TD3 which isolated from Tarkhine, probably leads to protective effects by binding to aflatoxin. Thus, it is considered as a biologic agent to remove aflatoxin in vivo.