اثر كويرستين بر ترميم زخم پوستي در موش هاي صحرايي تيمار شده با دگزامتازون

The Effect of Quercetin on Skin Wound Healing in Dexamethasone-Treated Rats

زمينه و هدف: كورتيكواستروييدها مثل دگزامتازون در درمان بيماري‌هاي التهابي غير اختصاصي كاربرد بسيار دارند. با اين وجود، اين داروها به علت اثرات كاتابوليكي در پوست منجر به تاخير در ترميم زخم مي‌شوند. از اين رو، هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر كويرستين بر تاخير ترميم زخم در موش‌هاي تيمار شده با دگزامتازون مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، تعداد 40 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار استفاده شدند. پس از ايجاد زخم‌هاي برشي به فاصله 5/1 سانتي‌متر از ستون مهره و به طول 30 ميلي‌‌متر، حيوانات به مدت 21 روز تحت تيمار با دگزامتازون (17/0ميلي‌گرم بر كيلوگرم)، كويرستين (50 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) و يا هر دو قرار گرفتند. مراحل بهبودي زخم با اندازه‌گيري درصد بهبودي، طول زخم، مدت بهبودي و مقاومت زخم در برابر كشش ارزيابي گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه مدت ترميم زخم در موش‌هاي تيمار شده با دگزامتازون در مقايسه با گروه كنترل به طور معني‌داري افزايش يافته است. در مقابل، سرعت بهبودي و قدرت كشش پوست در موش‌هاي تيمارشده با دگزامتازون كه كويرستين دريافت كردند بيشتر بود. به علاوه، مدت ترميم زخم در گروه تيمار شده با دگزامتازون كه كويرستين دريافت كردند كمتر از گروه دگزامتازون بود. نتيجه‌گيري: اين مطالعه شواهدي را دال بر تاييد كاربرد كويرستين در تسريع ترميم زخم در حيوانات تيمار شده با دگزامتازون ارايه مي‌كند. با اين وجود، تحقيقات بيشتري جهت تعيين مكانيسم اثر كويرستين در تسريع ترميم زخم مورد نياز مي‌باشد.

Background: Corticosteroids as dexamethasone are used for treating non-specific inflammatory diseases, however, may result in delayed wound healing due to its catabolic effects in skin. Thus, the purpose of the present study was to investigate the effect of quercetin on delayed wound healing in dexamethasone-treated rats. Materials and Methods: In this experimental study, 40 male Wistar rats were used. After dermal incisions within a distance of 1.5 mm to the spinal column (30 mm length), rats were treated with 0.17 mg/kg dexamethasone, 50 mg/kg quercetin or both until 21 days. Wound healing was evaluated by measuring surface area, percentage of healing, wound length, duration of healing, and wound tensile strength. Results: Our results showed that the duration of wound healing was significantly increased in dexamethasone treated rats in comparison with control group. In contrast, the rate of healing and skin tensile strength in dexamethasone treated rats receiving quercetin was significantly greater than dexamethasone treated group. In addition, the duration of wound healing in the dexamethasone treated group receiving quercetin was less than dexamethasone group. Conclusion: This study provides some evidence to support the use of quercetin to accelerating wound healing in dexamethasone treated animals. However, further research is needed to determine the quercetin mechanisms in acceleration of wound healing.