سعدي در مديريت

مديريت ايران زمين در گذر تاريخ سعدي در مديريت گرت مملكت بايد آراسته مده كار معظم به نوخاسته نوشته دكتر محمد ابراهيم محجوب ديباچه در آموزه هاي مديريتي پيوسته گفته مي شود مدير سه مسئوليت اصلي دارد: 1- تصميم گيري صحيح در لحظه صحيح در جهت منافع و ماموريت سازمان، 2- مراعات اخلاق حرفه اي، 3- پاسداري و تقويت سرمايه انساني سازمان. شرح و تفصيلات مربوط به اين آموزه ها و ديگر مهارت هاي مورد نياز در مديريت، موضوع درس كلاس هاي رسمي دانشگاه ها و ديگر دوره هاي آموزشي است. اما به جرات مي توان گفت در بيرون از محيط دانشگاه، خاصه در حوزه ادبيات و تاريخ، پندها و آموزه هايي مي توانيم پيدا كنيم كه در هيچ يك از متون درسي دانشگاهي يافت نمي شوند. در شماره 59 ماهنامه گزيده مديريت تير 1385 مطلبي با عنوان «رهبري در ادبيات» به ترجمه همين قلم چاپ شد كه مضمون آن به نقش آموزه هاي ادبيات كلاسيك در آموزش مديران و رهبران اشاره داشت. بن مايه مطلب، حاصل مصاحبه اي بود كه دايان كوتو ويراستار ارشد مجله هاروارد بيزنس ريويو با جوزف باداركو استاد اخلاق كاروكسب در مدرسه بازرگاني هاروارد انجام داده بود. باداركو در اين مصاحبه مي گويد آموزه هاي برگرفته از ادبيات به همان اندازه كتاب هاي درسي رشته تخصصي مديريت مي توانند مفيد و كاربردي باشند. به نظر او برخلاف نوشته هاي مديريتي معاصر كه بي امان بر كوس كاميابي مي كوبند، ادبيات كلاسيك بي هيچ گذشتي واقع گرا است. وقتي رهبران ميدان كاروكسب با چالش هاي چهره هاي ادبي آشنا مي شوند وضع خويش را بهتر مي فهمند. ما به زندگي دروني رهبران توجه بسيار كمي داريم. به نظر مي رسد در درس هاي مدارس بازرگاني، مدير بسان خرگوش آزمايشگاه پنداشته مي شود كه مي توان رفتارش را با تنظيم محيط زندگيش كنترل كرد. اما اين رفتارگرايي كافي نيست. ادبيات مي گويد رهبران براي اين كه كامياب شوند بايد بيش تر درباره خودشان بدانند.