مقايسه عوامل پيش‌بيني كننده بي حوصلگي در دانشجويان دانشگاه‌هاي علوم پزشكي و آزاد اسلامي اراك

Comparison of Predictors of Boredom in Students of Arak University of Medical Sciences and Islamic Azad University

زمينه و هدف: بي‌حوصلگي پديده‌اي رواني است كه به عنوان يك حالت تنفر يا ناسازگاري با هر نوع تجربه تكراري در شرايطي كه رهايي از ثبات امكان‌پذير نيست، تعريف مي‌گردد و عوارض متعددي به دنبال دارد؛ از اين‌رو هدف از اجراي اين پژوهش مقايسه عوامل پيش‌بيني كننده بي‌حوصلگي در دانشجويان دانشگاه‌هاي علوم پزشكي و آزاد اسلامي اراك بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي- مقايسه‌اي بود كه بر روي نمونه‌اي متشكل از 996 دانشجو(دانشگاه‌هاي علوم پزشكي و آزاد اسلامي اراك) اجرا گرديد. چك ليست اطلاعات جمعيت شناختي، پرسش‌نامه‌هاي ارزيابي عوامل پيش‌بيني كننده بي‌حوصلگي و آمادگي براي تجربه بي‌حوصلگي فارمر و ساندبرگ ابزارهاي به كار رفته بودند. داده‌ها با استفاده از آزمون كاي مربع، ضريب هم‌بستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيره و z فيشر تجزيه و تحليل شدند. p كمتر از 05/0 نيز معني‌دار تلقي گرديد. يافته‌ها: بيشترين تعداد دانشجويان هر دو دانشگاه داراي بي‌حوصلگي از نوع نرمال بودند و بين دانشجويان زن و مرد هر دو دانشگاه از نظر بي‌حوصلگي تفاوت معني‌داري وجود نداشت(06/0p=). عامل دانشگاه از بالاترين ميانگين در بين دانشجويان هر دو دانشگاه برخوردار بود. به طور كلي، بي‌حوصلگي با هر يك از عوامل خانه (000/0=p) و اجتماع (001/0=p) ارتباط معني‌داري داشت و هر سه عامل خانه(033/0p=)، دانشگاه(033/0p=) و اجتماع(031/0p=) به طور معني‌داري بي‌حوصلگي دانشجويان را پيش‌بيني نمودند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه عامل دانشگاه مهم‌ترين عامل پيش‌بيني كننده بي‌حوصلگي دانشجويان است ؛ از اين‌رو جهت جلوگيري از اثرات سو بي‌حوصلگي بر فعاليت‌هاي تحصيلي دانشجويان، توجه كافي به اين پديده و عوامل پديد آورنده آن ضروري مي‌باشد.

Background: Boredom is a psychological phenomenon that was defined as an aversive state or incompatibility with every repetitive experience while the release of stability is not allowed. Boredom has several complications. So, the goal of this study is to compare the predictors of boredom in students of Arak University of medical sciences and Islamic Azad University. Materials and Methods: The current descriptive-comparative study has been done on966 students (from Arak University of medical sciences and Islamic Azad University). The scale of current study was a checklist list of demographic information , predictors of boredom assess questionnaire, Farmer and Sundberg’boredom proneness scale. Data were analyzed by using chi-square, Pearson correlation, multivariate regression, and Fisherʹsz. Results: The greatest number of students from both universities have normal boredom without a statistically significant difference between male and female students (p=0.06). University factor had the highest average between students. Totally, boredom had a significant correlation with each of the home (p=0.000) and society (p=0.001) factors. All three factors including home (p=0.033), university (p=0.033) and society (p=0.031) can explain and predict boredom in male and female students. Conclusion: The results showed that university factor was the most important factor for predicting boredom between college students. Thus, in order to avoid adverse effects of boredom on students educational activities, this phenomenon and its causes should be considered.