بررسي برخي از متابوليت‌هاي ثانويه دارويي و آنتي‌اكسيداني Dittrichia graveolens L. Greuter

Investigation of some medicinal secondary metabolites and antioxidants of Dittrichia graveolens L. Greuter

Dittrichia graveolens ، گياهي معطر و يك ساله از تيرۀ كاسنيان است. هدف اين بررسي، ارزيابي ميزان فنل كل، محتواي فلاونوئيد، فلاونول، فعاليت آنتي‌اكسيداني و ديگر متابوليت‌‌هاي ثانويۀ دارويي مهم اندام‌هاي مختلف اين گياه است. بر اساس نتايج، ميزان فنل كل و فلاونوئيد در اندام‌هاي مختلف گياه D. graveolens متفاوت است، به نحوي كه اين تركيبات آنتي‌اكسيداني به طور معني‌داري در گل و برگ بيشتر از ساقه و در ساقه بيشتر از ريشه است. ميزان فلاونول در گل، برگ و ساقه اختلاف معني‌داري نشان نداد و كمترين ميزان آن در ريشه مشاهده شد. علاوه بر اين، ضريب همبستگي خطي و معني‌داري بين فعاليت آنتي‌اكسيداني و تركيبات فنلي در عصارۀ بخش‌هاي مختلف گياه وجود داشت. همچنين عمده‌ترين متابوليت‌‌هاي ثانويه دارويي موجود در گل بورنيل استات، آلفا-كادينول و بورنئول در برگ و ساقه بورنيل استات، تيمول  و كالارن و در ريشه، سافرول، كارواسيل استات، ولگارن-ب و برنيل استات بودند. در مجموع نتايج اين تحقيق در مقايسه با تحقيقات ديگر، تأثير خاستگاه گياه را بر كيفيت و كميت تركيبات دارويي بخش‌هاي مختلف گياه بيشتر مشخص كرد.

Dittrichia graveolens (Asteraceae) is an aromatic and annual plant. The aim of this study is the evaluation of total phenolic, flavonoid and flavonol content, the antioxidant activities and other important medicinal secondary metabolites of this plant. According to the results, the total amount of phenols and flavonoid in different plant organs of D. graveolens were different in a way that the content of total phenols and flavonoid in the flowers and leaves were significantly more than the stems and roots. The content of flavonol in the flowers, leaves and stems were not significantly different, and the lowest content was observed in the roots. In addition, the linear and significant correlation coefficient was found between the antioxidant activity and the phenolic compounds in the extracts of different organs of the plant. The main components in different extracts were Bornyl acetate and α-Cadinol in flower extract, Borneol, Bornyl acetate, Thymol and Calarene in leaf extract and PMAMOMPE, Safrole, Carvacryl acetate, Vulgarone B and Bornyl acetate in root extract. On the whole, the current results compared with the results of other researchers indicates the remarkable impact of plant habitat on the quality and quantity of pharmaceutical compounds in different organs of the plant.