تعيين اثر درمان و عوامل مؤثر بر بقا در بيماران مبتلا به سرطان معده تحت عمل جراحي و تحت شيمي‌درماني

Determination of treatment effect on survival of gastric cancer patients under surgery and chemotherapy

بحث و نتيجه گيري: توجه به ويژگي هاي دموگرافيك و پاتولوژيك بيماران و تعيين ريسك فاكتورهاي مرتبط در موفقيت درمان و افزايش بقا مؤثر است وليكن براي تعيين اثر علي درمان بايستي از كارآزمايي هاي باليني كنترل شده براي حذف اثرات مرتبط با درمان استفاده كرد. مواد و روش ها: يك مطالعه همگروهي تاريخي بر روي 181 بيمار تحت شيمي درماني (گروه 1) و 201 بيمار تحت جراحي (گروه 2) انجام شد. اثر متغيرهاي دموگرافيكي، كلينيكي و پاتولوژيكي بر بقا در دو گروه درماني با استفاده از آزمون لگرتبه و مدل مخاطرات متناسب كاكس ارزيابي شد. تجزيه و تحليل با استفاده از نرم افزارSPSS16 انجام شد. يافته ها: 56 بيمار گروه اول و 69 بيمار گروه دوم تا پايان مطالعه فوت شدند. ميانه ي بقاي بيماران گروه اول و دوم بترتيب 19 و 28 ماه بود. تأًثير متغيرهاي سن تشخيص و درجه تمايزيافتگي تومور بر بقاي گروه اول و جنس و مرحله بيماري بر بقاي گروه دوم معني دار شدند (05/0P<). مقدمه: جراحي به عنوان مهمترين روش درمان بيماران سرطان معده مطرح بوده و شيمي درماني و راديوتراپي نيز به عنوان درمان كمكي پس از جراحي در اين بيماران حين عمل و پس از عمل براي كاهش عود موضعي و متاستاز مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف اين مطالعه مقايسه بقا و ويژگي هاي بيماران جراحي شده با بيماراني كه شيمي درماني دريافت كرده اند مي باشد.

Background : Surgery is the most important treatment in gastric cancer (GC) patients and also chemotherapy and radiotherapy are used as adjuvant and/or neoadjuvant therapies for reducing locally relapse and metastasis. This study aimed to compare patientsʹ survival and affected factors in this two treatment groups. Materials and Methods: This historical cohort study was conducted on 181 patients underwent chemotherapy (group 1) and 201 patients underwent surgery (group 2). The effect of demographic, clinical and pathological risk factors on patientsʹ survival was assessed by logrank test and Cox Proportional Hazard (CPH) model. Data were analyzed using SPSS16. Results: Fifty and six patients (30.6%) in surgery group and 69 patients (34.3%) in chemotherapy group passed atoay death by the end of the study. The median survival time in two groups was 19 and 28 months, respectively. Age at diagnosis and tumor grade in surgery group, and gender and pathologic stage in chemotherapy group were significant (p<0.05). Conclusion: Demographic and pathological characteristics of patients are the significant determinant of treatment success and increasing survival, however, assessing the causal effect of treatments on survival will be well achieved via controlled clinical trials through which the effects of confounders can be controlled.