بررسي نظام باورها در قصه‌هاي عاميانه‌ي طبقه‌بندي‌شده‌ي ايراني

نظام باورهاي فردي در انسان زيربناي تفكر و در پي آن زيرساخت كنش‌هاي اجتماعي فردي است. در اين نظام عواملي همچون شجاعت، قدرت، تمايل به كسب ثروت، معنويت، موفقيت و غيره هركدام جايگاهي مي‌يابند تا با تقويت عناصر مرتبط با آن، تيپ شخصيتي فرد در آينده ترسيم‌شود.قصه‌هاي عاميانه هر فرهنگ و ملتي علاوه بر جنبه سرگرمي، بخشي از اين باورها را در خود جاي داده و به صورتي غيرمستقيم آنها را ترويج مي‌نمايد.ترويج خويشتن‌باوري و تاكيد بر يافتن جنبه‌هاي خودشكوفايي و دستيابي به موفقيت در زمينه‌هاي رواني، اجتماعي و اقتصادي در زمان حاضر نيز براساس تحليلهاي نظري و برخي تمثيل‌هاي روايي به مخاطبان عرضه مي‌شوند. در اين تحقيق از153 قصه عاميانه ايراني كه بر اساس روش تيپ‌شناسي آرنه/تامپسون طبقه‌بندي شده بودند، باورهاي مورد نظر استخراج شده و نتايج حاصل از آن بر پايه نظريه‌هاي معتبر روانشناسي مورد ارزيابي قرار‌گرفته است. نتايج به دست آمده نشان‌مي‌دهد كه باورهاي پنهان شده در قصه‌هاي عاميانه ايراني در برخي موارد توجه چنداني به رشد شخصيت و تعالي انگيزشي مخاطبان خود نداشته‌اند و در پاره‌اي موارد نيز به ترويج الگوهاي نادرست براي مخاطبان خود پرداخته‌اند.