مطالعه ديدگاه و تجربه باليني كادر درماني شهرستان خوي نسبت به بسترهاي لازم حضور همراه در زمان احياء

STUDY ATTITUDES AND CLINICAL EXPERIENCES OF KHOY HOSPITALS MEDICAL STAFF ABOUT NECESSARY BACKGROUND FAMILY PRESENCE DURING RESUSCITATION

پيش زمينه و هدف: اعضاي مراقبين بهداشتي و درماني بي وقفه درحال تلاش و كوشش به منظور ارائه مراقبت هاي كل نگر استاندارد با حداكثر كارآيي همگام با پيشرفت علوم و فنّاوري، تغيير در سبك زندگي و افزايش هزينه هاي درماني به بيماران و اعضاي خانواده آنان مي باشند. در اين راستا اعضاء خانواده نقش مهمي در سلامت و تندرستي بيماران داشته و شركت آن ها در برنامه مراقبتي يك جزء لاينفك در فرآيند بهبودي محسوب مي شود. براي اكثريت افراد جامعه، اتاق احيا آخرين فرصت براي ديدن، صحبت كردن و تماس با عزيز خود مي باشد. محروم كردن خانواده از ديدن بيمار خود در مراحل آخر زندگي و در شرايط حياتي برخلاف فلسفه پرستاري است، لذا با توجه به اهميت موضوع و بررسي وضعيت موجود، مطالعه اي با هدف بررسي ديدگاه و تجربه باليني كادر درماني شهرستان خوي نسبت به بسترهاي لازم حضور همراه در زمان احياء سال 92-1391 انجام شد. مواد و روش كار: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي و تحليلي است كه به منظور بررسي ديدگاه و تجربه باليني136 نفر كادر درماني نسبت به حضور همراه در عمليات احياء در بيمارستان هاي دولتي شهرستان خوي صورت گرفت. پژوهشگر از طريق پرسشنامه خودساخته و از بين كادر درماني با سابقه6 ماه را به طور اتفاقي از ميان بخش ها و شيفت هاي مختلف انتخاب نموده است. پس از گردآوري داده هاي مربوط به حضور اعضاي خانواده در عمليات احياء، از آزمون هاي توصيفي و استنباطي توسط نسخه 16 نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته ها: در اين مطالعه 45/3 درصد شركت كنندگان با فراهم كردن شرايط براي حضور فردي از اعضاء خانواده بيمار در عمليات احياء مخالف و 44/7 درصد موافق بوده اند. از ديدگاه كادر درماني در ارتباط با منافع حضور همراه،60 درصد موافق پيشگيري از توسعه باورهاي اشتباه و تصورات غلط در مورد فرآيند احياء و كمترين آن با 33/1 درصد مربوط به افزايش سطح دانش اعضا خانواده بيمار از عملكرد اعضاي تيم احياء مي باشد. همچنين نتايج نشان داد كه بين سه گروه كادر درماني پرستاران، پزشكان و متخصصين و تكنيسين هاي بيهوشي اختلاف معني دار (0/007= P ) آماري وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد، اكثريت كادر درماني هر دو بيمارستان دولتي شهرستان خوي موافق به داشتن كاركنان درماني آموزش ديده و مجرب آشنا به مهارت هاي ارتباطي در طول احياء بوده و تصميم گيري در مورد اجازه حضور همراه سليقه اي بوده چراكه فقط در حدود 5/3 درصد كادر درماني هر دو بيمارستان از وجود دستورالعمل مكتوب در خصوص اجازه حضور همراه اطلاع داشتند.

Study attitudes and clinical experiences of khoy hospitals medical staff about necessary background family presence during resuscitation Nafei AR [1] , Sakhai SH * [2] , Motaarefi H [3] Received: 4 Feb, 2015 Accepted: 10 May, 2015 Abstract: Background Aims: Members of the health care providers continuously are trying to provide holistic care standards with maximum efficiency to their patients and family members. In this context, the family plays an important role in health care plan for the patients. Their participation in the program is an integral part of the healing process. For the majority of the population, resuscitation room is the last chance to see, talk and touch their loved family members. Prohibiting the families to visit patients in their final stages of life and in critical condition is contrary to the philosophy of nursing. According to CPR, the need for effective care is necessary not only for patients but also for their anxious relatives. Materials Methods: A descriptive and analytical study was used to explore the attitudes of 136 medical staff of public hospitals at Khoy city towards family presence during resuscitation. By using a self administered structured questionnaire, health care providers with 6 months experience in clinical wards were participated in the study. After the data were collected in connection with family presence during resuscitation, descriptive and inferential analysis had been done by SPSS16software . Results : In this study, 45/3% of participants disagreed with the presence of family members during CPR, while 44/7% of them agreed. Concerning the benefits of family presence during resuscitation, 60% agreed to prevent misinterpretation of the family presence in resuscitation activities, and (33/1%) agreed with enhancing knowledge about resuscitation team performance. Also the results revealed that there is a statistically significant difference (P=0/007) between the three groups of medical staff nurses, physicians and anesthesiologists. Conclusion : The results of this study showed the majority of medical staff of both public hospitals in Khoy city, agreed to have trained and qualified medical personnel communication skills during the resuscitation. About three fifths of the hospitalʹs medical staffs were aware of the existence of written policies on family presence . Key words: Cardiopulmonary resuscitation, medical staff, family presence, family member Address: Khoy, Valiasr Avenue, Nursing and Environmental Health School Tel: (+98)4436255777 Email: shahriarsakhai@yahoo.com [1] MSc instructor, faculty of Nursing, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran [2] MSc, instructor faculty of Nursing, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran (Corresponding Author) [3] MSc instructor, faculty of Nursing, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran