تشخيص و درمان سوراخ ماكولا

مراحل تشكيل و پيش رفت سوراخ ماكولا براي اولين بار در سال 1980 تشريح شد، پس از آن پيش رفت هاي پديدآمده در تصويربرداري (Optical Coherence Tomography) OCT، ارزيابي سطح تماس ويتروماكولار و تشخيص پاتولوژي هاي آن را دگرگون نمود. OCT (SD- OCT) (spectral/ Fourier- domain) با توجه به ارايه تصاوير با وضوح بالا و تهيه اطلاعات بيش تر از لايه هاي عمقي و نقاط مختلف شبكيه و ماكولا، بررسي دقيق عمق و تراكم حجمي و در نتيجه بازسازي دوبعدي يا سه بعدي سطح تماس ويتروماكولار را امكان پذير مي سازد. علاوه بر اين، پيش رفت هاي اخير در روش هاي تشخيصي و درماني شامل دسترسي به ويترولايزيس دارويي كه نشان دهنده تغيير در درمان باليني برخي سوراخ هاي ماكولا و ساير ناهنجاري هاي سطح تماس زجاجيه و شبكيه را معرفي مي كند.