كليدواژه :
پديدارشناسي , مترجم دردها , سبك زندگي , نشانه‌شناسي , جومپا لاهيري , مهاجرت
چكيده فارسي :
مقاله حاضر بازنماييِ سبكِ زندگي مهاجر را در اثري ادبي با استفاده از طرحِ مدلي نظري كه از آميختگيِ انديشه پديدارشناسي و نشانه‌شناسي ابداع شده است، تحليل مي‌كند. پس از معرفيِ مدلِ نظري نشانه - پديدارشناسي، تعريفي نو از «سبك زندگي» طرح مي‌شود كه در نسبتِ «التفاتيِ» سوژه با ابژه‌ها و كنش‌ها شكل مي‌گيرد و از اين رهگذر به هر يك از دو سوي تبادل، دلالت، ارزش و هويت مي‌بخشد. بر اين اساس، الگوي معرفي‌شده در اين مقاله براي تحليل سبك زندگي به چهار كنشِ تفاوت، همساني، پيوند و ترجمه اشاره مي‌كند. در ادامه، اين چهار كنش با تحليلي نشانه-پديدارشناختي در مجموعه داستان‌هاي كوتاه جومپا لاهيري با عنوان مترجم دردها پي گرفته مي‌شود. در پايان اين نتيجه پيشنهاد مي‌شود كه مهاجر در ارتباط تعاملي يا پديدارشناختي با ديگران و ابژه‌هاي اطراف خود سبك‌هاي زندگي متفاوتي را تجربه مي‌كند. او هم تمايز خود را با ديگري به واسطه حفظِ سبكِ زندگي سرزمين مادري تثبيت مي‌كند، هم كوشش مي‌كند با ديگري با تقليدِ سبك زندگيِ ميزبان همسان شود، هم با ديگري آميخته مي‌شود و سبك زندگي هيبريد مي‌آفريند و هويتي پيوندخورده مي‌سازد و از همه مهمتر، با عبور و گذر دايم ميان دلالت‌هاي سبك‌هاي زندگي سرزمين‌هاي مادر و ميزبان، هويت‌هاي خود را مرتب ترجمه مي‌كند.
چكيده لاتين :
Employing a theoretical model that combines elements from phenomenology and smiotics, the present article analyzes the respresntation of the immigrant’s life style in a literary work. After introducing the semio-phenomenological model, a new definition is proposed for “life style”, which is formed in the “intentional” relation between the subject, on the one hand, and objects and actions, on the other, and, thus, imparts signification, value and identity to both sides of the exchange. Accordingly, in order to analyze the life style, the proposed model points to the following four actions: difference, similarity, connection and translation. Next, via a semio-phenomenological analysis, these four actions are traced in Jhumpa Lahiri’s collection of short stories Interpreter of Maladies. Finally, it is concluded that in the inteactive or phenomenological relation to others and objects surrounding him/her, the immigrant experiences different life styles. He/She establishes his/her difference from the other by virtue of preserving the life style in his/her homeland; yet, at the same time, by imitating the host country’s life style, he/she attempts to identify with the other, mixes with the other, creates a hybrid life style and makes an engrafted identity. Most importantly, contitnually passing through the significations of the homeland’s and host country’s life styles, the immigrant repeatedly translates his/her own identities
