بررسي كارايي حذف نيترات با استفاده از زئوليت طبيعي كلينوپتيلوليت اصلاح شده و اصلاح نشده از محلول‌هاي آبي

مقدمه: هدف از اين مطالعه بررسي حذف نيترات با استفاده از زئوليت طبيعي كلينوپتيلوليت اصلاح شده و اصلاح نشده، ازمحلول‌هاي آبي مي‌باشد. روش‌ها: در اين مطالعه، با توجه به راندمان پايين حذف توسط زئوليت اصلاح نشده، ازكلريد روي و فروسولفات براي اصلاح جاذب استفاده شد. پارامترهاي مورد مطالعه pH (12-1)، زمان تماس (186-2 دقيقه)، غلظت نيترات (mg/l100-50) و دوز جاذب ( g/l20-5) بودند. يافته‌ها: راندمان حذف نيترات توسط زئوليت اصلاح نشده در حدود 40% بود، بنابراين در آزمايشات بعدي، زئوليت اصلاح شده به عنوان جاذب مورد استفاده قرار گرفت. شرايط مطلوب حذف نيترات براي زئوليت اصلاح شده با كلريد روي و فروسولفات در 5 و pH=3، زمان تماس 66 و 66 دقيقه، دوز جاذب g/l 15 و 20 و غلظت اوليه نيتراتmg/l 100 و 50، به دست آمد. در اين شرايط، حداكثر حذف نيترات به ترتيب 78.82٪ و 90.82٪ به دست آمد. فرآيند جذب توسط زئوليت اصلاح شده با كمك كلريدروي از ايزوترم فروندليچ و با كمك فروسولفات از ايزوترم لانگمير تبعيت مي‌كند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه زئوليت اصلاح شده به دليل جايگاه‌هاي مختلف جذب، ساده بودن سيستم و كارايي بالاي حذف نسبت به زئوليت اصلاح نشده، در حذف نيترات از محلول‌هاي آبي كارآمدتر مي‌باشد. بنابراين در غلظت‌هاي بالاي نيترات مناسب‌ترين جاذب زئوليت اصلاح شده با كلريد روي بوده، در حالي كه در غلظت‌هاي كم نيترات، زئوليت اصلاح شده با فروسولفات بالاترين كارايي حذف را نشان داد.