بررسي ريشه‌شناختي درياهاي اساطيري در بندهش ايراني

Mythical Seas in Bundahishn: An Etymological Study

دریا یكی از پدیده‌هایی است كه در اسطوره‏های ملل مختلف جایگاه ویژه‌ای دارد. دریاهای اساطیری گاه به‏لحاظ نام، با دریاهای امروزی قابل مقایسه هستند، اما به‏لحاظ جغرافیایی، موقعیتی كاملاً متفاوت دارند. بندهش ایرانی یكی از بزرگ‌ترین آثار به زبان فارسی میانه است كه دربردارنده شمار فراوانی از نام‌های جغرافیایی اسطوره‌ای است. هدف ما در این پژوهش بررسی دریاهای اساطیری در این اثر است. بدین منظور، با روش توصیفی – تحلیلی كوشیده‌ایم نام‌های دریاها را در این اثر با توجه به اصول علمی، هم از دیدگاه ریشه‌شناختی و هم اسطوره‌شناختی واكاوی كنیم و آنها را با دریاهای طبیعی تطبیق دهیم. نتیجه آنكه دریاهای اساطیری اغلب در جنوب و در كنار دریای فراخكرد قرار دارند كه گاه با توجه به نكات اسطوره‌ای موجود و ویژگی‌های كنونی دریاها، قابل انطباق با جغرافیای طبیعی هستند.

Sea has a special place in the myths of nations. Mythical seas can be nominally compared with real seas, but geographically they have different situation. Bundahishn,as one the great books of middle Persian language, contains many names of the mythical seas. The aim of the present article is to study them in Bundahishn. By using descriptive and analytic method, the goal is to examine the names of the mythical seas from etymological and mythical points of view, and to compare them with real seas. As a result, the mythical seas are located in the south and behind Vourukasha (Frāxkard Sea). The correspondence of the mythological names with the natural geography is done. Sometimes they can be adapted with the location of real seas.