بررسي پايداري، سميت و اثر ضد ميكروبي محلول آليسين

The study of the stability, toxicity and antimicrobial effect of allicin solution

مقدمه: آليسين از عصاره سير گرفته شده و به واسطه گروه تيوسولفونات توانايي اتصال به گروه هاي تيول پروتئين ها را دارد. اين اتصال باعث تخريب انواع پروتئين ها و آنزيم هاي مهم ميكروب ها شده و مي تواند بر طيف وسيعي از ويروس ها، باكتري ها، قارچ ها و انگل ها موثر باشد. هدف اين مطالعه بررسي پايداري، سميت و اثر ضد ميكروبي آليسين محلول مي باشد. روش بررسي: نخست سريال غلظت (31،62، 125، 250، 500 ميكروگرم در ميلي ليتر) محلول آليسين تهيه و در معرض سوسپانسيون سوش هاي استاندارد باكتريايي شامل سودوموناس آئروژينوزا(ATTC 25987)، اشريشياكلي(ATTC 25922) و استافيلوكوكوس اوررئوس(ATTC 25923) و سوش هاي استاندارد قارچي شامل كانديدا آلبيكنس(ATTC 10231) و آسپرژيلوس نيجر(ATTC 16888) قرار داده شد و در نهايت كمترين غلظت مهاري(MIC50 وMIC90) اين تركيب عليه هر سوش، تعيين گرديد. براي بررسي سميت، نخست سوسپانسيون سلول هاي پوست موش، نژاد بالب سي تهيه و به مدت 6، 12 و 24 ساعت در معرض سريال غلظت محلول آليسين قرار گرفت. سپس با تست MTT ميزان حيات سلولي با توجه به كنترل محاسبه گرديد. براي بررسي پايداري محلول آليسين، نخست تعدادي قطعه سنگ مرمر استريل شده تهيه و به طور جداگانه روي سطح آنها با محلول آليسين آغشته گرديد. بعد از گذشت 6، 12 و 24 ساعت از قطعه سنگ ها نمونه گيري و روي پليت نوترينت آگار تلقيح شد. محيط هاي كشت به مدت 48 ساعت در 37 درجه سانتي گراد انكوبه شده و در نهايت تعداد كلوني هاي رشد كرده در هر پليت، شمارش گرديد. يافته ها: تست ميكرودايلوشن نشان داد كمترين ميزان MIC50 براي محلول آليسين مقدار 62 ميكروگرم بر ميلي ليتربراي سوش كانديدا و بيشترين ميزان MIC50 براي سوش استافيلوكوكوس اورئوس مشاهده گرديد. محلول آليسين بر روي همه سوش هاي باكتريايي و قارچي مورد مطالعه اثر ضد ميكروبي دارد. همچنين اين مطالعه به ما نشان داد كه سميت محلول آليسين به مقدار اندكي وابسته به زمان و غلظت بوده ولي افزايش زمان تا 24 ساعت تاثير چشمگيري بر كاهش پايداري اين ماده نداشت. نتيجه گيري: بر اساس نتايج محلول آليسين داراي خاصيت ضدميكروبي بوده و سميت آن ناچيز و قابل اغماض مي باشد. همچنين اين ماده از پايداري بالايي در شرايط محيطي برخوردار است.

Abstract Introduction: Allicin is extracted from Garlic, and can attach to the tiol groups of proteins by tiosulfanate group. This attachment leads to damage of various proteins and enzymes of microbes, and can affect wide spectrum of viruses, bacteria, fungi, and parasites. The aim of this study was to investigate the stability, toxicity and antimicrobial effect of allicin solution. Methods: First, serial concentrations of allicin solution were prepared, and exposed to suspension of standard isolates of bacteria (Escherichia coli, Staphylococcus aureus, andPsodomonasaerogina) and fungi (Aspergillusnige rand Candida albicans).The minimum inhibitory concentration(MIC50 and MIC90) of this compound against each isolate was determined. To evaluate the toxicity of allicin solution, the suspension of skin cells of Balb/C mice was prepared, and incubated with serial concentrations of allicin for 6, 12 and 24 h. Then, cell viability was calculated by MTT assay, based on control. To evaluate stability of allicin solution,some pieces of sterilized marble were prepared, and their surfaces were treated with the solution of allicin. After 6, 12 and 24 h,marbles were sled, inoculated on the nutrient agar, and incubated for 48 h at 37 deg C. Finally, the number of colonies grown on each plate was counted. Results: The microdilution test showed that allicin solution had antimicrobial effecton the all bacterial and fungal isolates which studied. This study also showed that the toxicity of allicin solution slightly dependent on the time and concentration, but increase the time until 24 h had nota significant impact on the reducing of stability. Conclusions: The allicin solution has antimicrobial activity and its toxicity is negligible. Also, this material has high stability in the environmental conditions. Keywords: Antimicrobial activity, Nanoparticles, Allicin, Toxicity, Stability