شيوع شناسي اختلال اضطراب اجتماعي در دانشجويان دانشگاه اروميه

THE PREVALENCE OF SELF-REPORTED SOCIAL ANXIETY DISORDER ON IRANIAN STUDENTS

پيش زمينه و هدف: اضطراب اجتماعي اختلالي رايج است و با اختلالات ديگر همايندي بالايي دارد. هدف اين پژوهش، شيوع شناسي اضطراب اجتماعي دانشجويان است. مواد و روش كار: طرح اين پژوهش طرح توصيفيزمينه يابي است. جامعه ي آماري شامل تمامي دانشجويان دانشگاه اروميه در سال تحصيلي 13931394 است.تعداد 960 دانشجو از طريق نمونه گيري خوشه اي براي اين پژوهش انتخاب شدند. شركت كننده ها به پرسش نامه هاي ويژگي هاي دموگرافيك، ترس از ارزيابي منفي و اضطراب تعامل اجتماعي پاسخ دادند. داده ها بر اساس نمرات بالاتر از نقاط برش پرسش نامه ها ارزيابي شد تا بتوان شيوع اضطراب اجتماعي و ويژگي هاي مرتبط با آن را بررسي نمود. يافته ها: نتايج نشان داد كه 5.2درصد از دانشجويان اضطراب اجتماعي دارند .شيوع اختلال اضطراب اجتماعي در دختران بيشتر از پسران دانشجو بوده است. ميزان اضطراب اجتماعي در دختران و پسران به ترتيب 5.5 درصد و 4.7 درصد بود و سطوح اضطراب اجتماعي در گروه دختران و گروه پسران باهم متفاوت بود. دانشجويان كارشناسي اضطراب اجتماعي بيشتري در مقايسه با دانشجويان كارشناسي ارشد داشتن. در دانشجويان دكتري اضطراب اجتماعي مشاهده نشد. شيوع اختلال اضطراب اجتماعي در دانشجويان بومي و غيربومي باهم تفاوتي نداشت. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش شيوع اضطراب اجتماعي در دانشجويان را مشخص كرده است. يافته هاي اين پژوهش همسو با نتايج پژوهش هاي ديگر ازلحاظ شيوع اضطراب اجتماعي و ويژگي هاي جمعيت شناختي دموگرافيك بود.

Background Aims: Social anxiety is a common disorder and has a high comorbidity with other disorders. This study aimed to examine the prevalence of social anxiety among Iranian students (N=960). Materials Methods: The design of this survey was descriptive. The population included all students of Urmia University in the academic year 20142015. The number of 960 students was selected through cluster sling. The participants answered questionnaires on demographic characteristics, fear of negative evaluation, and social interaction anxiety scale. The data were evaluated on the basis of scores located above the cutoff points to examine the prevalence of social anxiety and its associated characteristics as well. Results: The results showed that 5.2% of students suffered social anxiety. The prevalence of social anxiety in female and male students was determined as 5.5% and 4.7%, respectively. The data analysis showed that female and male students were significantly different in terms of level of social anxiety. In addition, undergraduate students had more social anxiety than graduate students and this difference was also statistically significant. There was no sign of social anxiety among doctoral students. The prevalence of social anxiety was not significantly different between native and nonnative students. Conclusion: The results of this study were consistent with the results of other studies in terms of the prevalence of social anxiety and sociodemographic characteristics of the studied population. SOURCE: URMIA MED J 2016: 27(2): 166 ISSN: 10273727