تاثير الگوي پراكنش درختان بر برآورد تراكم با روش نمونه برداري نزديك ترين فرد: مطالعات موردي در درختزارهاي بنه زاگرس و توده هاي شبيه سازي شده

روش هاي فاصله اي و برآوردكننده هاي تراكم آنها ممكن است اندازه گيري هاي اريب داشته باشند مگر اينكه توده درختان مورد بررسي داراي الگوي مكاني تصادفي باشند. بنابراين، اين پژوهش با هدف ارزيابي اثر آرايش مكاني درختان بنه بر نتايج اندازه گيري تراكم به وسيله روش نزديك ترين فرد در درختزارهاي زاگرس و كاربرد يك ضريب تصحيح بر پايه الگوي مكاني درختان انجام شد. يك توده كپه اي از درختان بنه با مساحت 45 هكتار در درختزارهاي زاگرس انتخاب شد و دو توده تصادفي و پراكنده با تراكم و مساحت مشابه شبيه سازي شدند. فاصله تا نزديك ترين فرد و همسايه از 40 نقطه نمونه برداري در يك شبكه 100 × 100 متر در هر سه توده اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه روش نزديك ترين فرد با برآوردكننده باچلر نتوانست تراكم را در هر سه توده به درستي محاسبه نمايد. با استفاده از ضريب تصحيح برگرفته از الگوي مكاني درختان، تراكم بدون اختلاف معني دار با تراكم واقعي در توده ها اندازه گيري شد. اين پژوهش نشان داد كه مد نظر قرار دادن آرايش مكاني درختان مي تواند نتايج حاصل از روش نزديك ترين فرد با برآوردكننده باچلر را براي اندازه گيري تراكم بهبود بخشد.