حقوق بشر و انجام مذاكرات نهادينه جهاني و منطقه اي راهكار تحقق امنيت جامع

حقوق بشر در دهه هاي اخير به عنوان يكي از اصلي ترين چالش هاي برجسته در عرصه روابط بين الملل، مورد توجه صاحب نظران و سياستمداران مي باشد. امروزه همه آنها اتفاق نظر دارند كه بنياد و اساس آن همراه با آفرينش انسان بوده است ، اما مصاديق آن در جوامع گوناگون فرق دارد. برخي آن را كاملا انسان ساخته، عده اي مطابق طبيعت انسان و عقل آن (حقوق طبيعي) و گروهي آن را برخلاف جريان روح آدمي دانسته، در حاليكه بسياري آن را الهي مي پندارند. براين اساس، تمام مكاتب و مذاهب جهان بر تبيين و تحكيم پايه هاي حقوق بشر در جامعه جهاني كنوني متفق القول بوده، ولي بزرگترين چالش آنها اختلاف در مصاديق خواهد بود. در همين راستا مي توان گفت اين مقوله در پارادايم صلح و امنيت ديده شود. با توجه به اين، هدف نهايي اين پژوهش گنجاندن موضوع حقوق بشردر مباحث امنيت جامع در سياست جهاني مي باشد به نحوي كه با تحليل سازه انگارانه و گفتماني، لزوم رويكرد و راهكار انجام مذاكرات رسمي بين المللي در اين خصوص تبيين گردد. با فرض اين موضوع، سوال مطرح مي گردد كه چه راهكارهايي براي نزديك شدن ديدگاهاي حقوق بشر در جهت تحقق نظريه امنيت جامع در سياست جهاني وجود دارد؟براي پاسخ به اين سوال ، با روش كيفي و نيز استدلالهاي استقرايي و قياسي به تجزيه و تحليل موضوع پرداخته مي گردد.نتايج نشان مي دهدانجام مذاكرات نهادينه در سطح جهاني و منطقه اي در قالب سازمان هايي مانند سازمان ملل متحد، اتحاديه اروپا و سازمان همكاري اسلامي بهترين راهكار تحقيق امنيت جامع مي باشد.