مقايسه روش هاي شبيه سازي تبريد تدريجي و اختصاص چندهدفه زمين در گزينش بهينه كاربري هاي اراضي

هدف از ارزيابي و تخصيص چند هدفه كاربري اراضي (MOLAA) دستيابي به تخصيص بهينه كاربري ها و به حداكثر رساندن ميزان تناسب بين آنها است. ثابت شده است كه فنون متفاوت تصميم گيري چندمعياره مي تواند به عنوان ابزار پشتيبان تصميم گيري در حل مسائل مورد استفاده قرار گيرد. شبيه سازي تبريد تدريجي (SA) و اختصاص چند هدفه زمين (MOLA) دو رويكرد متفاوت تصميم گيري چندمعياره رايانه اي قادر به ارائه راه حل براي تخصيص چندهدفه كاربري اراضي با استفاده از قواعد تصميم متفاوت هستند. هدف از اين مقاله مقايسه عملكرد و كارايي دو روش شبيه-سازي تبريد تدريجي و اختصاص چندهدفه زمين در تخصيص منطقه مورد مطالعه به چهار كاربري كشاورزي، مرتعداري، جنگلداري و توسعه است. منطقه مورد مطالعه شامل زيرحوضه اي واقع در شمال شرقي حوضه آبخيز گرگانرود در استان گلستان است. بررسي چشمي نتايج نشان داد كه روش شبيه سازي تبريد تدريجي نسبت به اختصاص چندهدفه زمين، مناطق با كاربري هاي مشابه را بيشتر به هم نزديك كرده و لذا لكه هاي يكپارچه تري ايجاد نموده است. بررسي نتايج براساس ميانگين مطلوبيت هر كاربري در نقشه نهايي نشان داد كه شبيه سازي تبريد تدريجي تنها در كاربري كشاورزي مناطقي را انتخاب نموده كه نسبت به روش اختصاص چندهدفه زمين، ميانگين مطلوبيت بالاتري دارد و در مابقي كاربري ها مدل اختصاص چندهدفه زمين نتايج بهتري ارائه نموده است. بررسي نتايج دو روش از لحاظ معيارهاي سيماي سرزمين نشان داد كه روش شبيه سازي تبريد تدريجي نسبت به اختصاص چندهدفه زمين، لكه هاي يكپارچه تري توليد نموده است. مشكل عمومي اختصاص چندهدفه زمين عدم توجه به فاكتور يكپارچگي است كه باعث پخش شدگي پيكسل ها در نقشه نهايي مي شود.