اثرات تراكم گياه و تنش خشكي بر عملكرد و توانايي هاي رقابتي يونجه (.Medicago sativa L) و بروموس تومنتلوس (.Bromus tomentellus Boiss)

به منظور بررسي اثرات تراكم گياهي و تنش خشكي بر عملكرد يونجه و بروموس تومنتلوس، آزمايشي در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه صنعتي اصفهان در سال 1392 به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي و در چهار تكرار اجرا شد. 18 تيمار شامل 3 تركيب كشت به صورت خالص و مخلوط، دو سطح تراكم گياهي و سه سطح آبياري اعمال گرديد. نتايج نشان داد كه كشت خالص يونجه نسبت به كشت مخلوط و كشت مخلوط نسبت به كشت خالص بروموس داراي عملكرد كل بالاتري است. شاخص نسبت برابري زمين (LER) در تمامي تيمارهاي كشت مخلوط كمتر از يك به دست آمد كه نشان دهنده وجود رقابت بين گونه اي در كشت مخلوط بود. ميزان عملكرد و توليد زيست توده به ازاي پايه با افزايش تراكم و افزايش رقابت و هم چنين با افزايش تنش خشكي و كاهش منبع رطوبت كاهش يافت. مقايسه وزن ماده خشك عملكرد بالاي سطح و پايين سطح نشان داد كه يونجه بيشتر به رقابت درون گونه اي حساس است تا رقابت برون گونه اي و عملكرد بروموس بيشتر به وسيله رقابت بين گونه اي اعمال شده توسط يونجه محدود مي شود تا رقابت درون گونه اي. شاخص شدت رقابت نسبي در تمامي تيمارها براي بروموس مثبت و براي يونجه منفي به دست آمد كه نشان دهنده توان رقابتي بيشتر يونجه نسبت به بروموس در كشت مخلوط بود.